مزارات ایران و جهان اسلام

بقعه باشکوه این امامزاده در 11 کیلومترى شهر نهاوند، در روستاى با طراوت و زیباى درّه ابراهیم واقع است. به جهت شهرتى که این امامزاده و بقعه متبرّکه آن به این روستا داده، نام روستا به خاطر واقع شدن در میان کوه ها و محصور ماندن آن، به درّه ابراهیم موسوم شده است.

بناى قبلى امامزاده که از سنگ و گل و متعلّق به دوره قاجاریّه بود، تخریب گردید و به جاى آن بناى باشکوه فعلى ساخته شد. بقعه کنونى امامزاده به شکل مستطیل و به مساحت 600 مترمربّع است که جانبین آن حسینیه مردانه و زنانه تعبیه شده است. مدخل اصلى حرم، شامل ایوان بلندى به ارتفاع تقریبى 12 متر مى باشد که جانبین آن دو درِ ورودى قرار دارد. پس از عبور از این درها به ضریح نقره اى و آب طلاى مرقد مى رسیم که کتیبه اى بر درِ ورودى آن نقر شده است و از قرار ذیل مى باشد: «ضریح مطهّر امامزاده ابراهیم(علیه السلام)اولاد امام موسى کاظم(علیه السلام)که به همّت هیأت امنا و کمک هاى مردمى و با نظارت اداره اوقاف و امور خیریّه شهرستان نهاوند به سال 1378 شمسى ساخته و نصب گردید. طرّاحى و ساخت صنایع فلزى قبادى ـ فارس، فسا» این ضریح میان هشت ستون قطور قرار دارد که جهت نگهدارى گنبد بزرگ بقعه ساخته شده است.

این زیارتگاه در دوازده کیلومترى شمال باخترى شهر نهاوند، و در میان گورستان بزرگ شهر برزول واقع است. 

اصل بنا به یکونیم قرن پیش بود که بر اثر آتش سوزى تخریب و در حدود پنج سال قبل تجدید بنا شد. بعه به صورت هشت ضلعى غیر منتظم است که چهار درب در چهار جهت دارد. درب اصلى آن از جانب مشرق باز مى شود و ایوان کوتاه نیمه کاره دارد. گنبدى بر فراز بقعه تعبیه شده که ثطر آن چهار و ارتفاع آن بیش از پنج متر مى باشد. این گنبد از داخل به صورت کلاه خودى و بر ساقه اى شصت سانتى مترى و از بیرون به شکل استوانه اى است. در وسط بقعه ضریحى آهنى به طول 30/1 و عرض یک متر بر روى سکویى بیست سانتى مترى قرار دارد.