مزارات ایران و جهان اسلام

این مقبره در مجاورت جنوب شرق شهر انار، در روستای بشرآباد، کنار جادة ارتباطی به حسین آباد واقع شده است.

بنایى ساده از آجر و گچ که تاریخ بناى آن را به هشتصد سال قبل نسبت مى‏دهند.

گویند که وى ابونصر بشر بن حارث بن عبدالرحمن مروزى معروف به حافى است که در سال 150 هـ . ق در بغداد به دنیا آمده است.

قاضى نوراللَّه شوشترى مى‏نویسد: ابن خلکان آورده که جدّ پنجم او عبداللَّه به دست مبارک امیرالمؤمنین على‏ ‰ اسلام آورد، اگر چه در اصل او از مرو است، مولدش در بغداد بود و او در اوایل حال، به ملاهى و مناهى اشتغال مى‏نمود، پس خداى تعالى او را توفیق فرمود که توبه به دست حضرت امام همام موسى کاظم‏ ‰ نمود. در کتاب منهاج الکرامه مذکور است که امام کاظم ‰ از پیش خانه بشر مى‏گذشت، آواز غنا و سازى شنید، کنیزکى بر در خانه دید، پس سوال نمود که‏اى کنیز صاحب تو آزاد است یا بنده؟ کنیز گفت: آزاد است. امام فرمود: راست گفتى، اگر او بنده مى‏بود، بندگى مى‏کرد و از خداى تعالى اندیشه مى‏نمود، پس آن کنیزک به اندرون رفت و ماجرا را به بشر گفت و بشر از آن کلامِ هدایت انجام متنبه شده پاى برهنه از خانه بیرون آمد و به امام رسید، خود را در قدم او انداخت و بر دست همایون او رأیت توبه و انابه برافراخت و همیشه پاى برهنه مى‏بود، تا به عالم بقا رحلت فرمود، بنابراین ملقّب به حافى شد. وفات او در روز عاشوراى سال 227 هـ . ق بوده است.