- يكشنبه ۱۱ خرداد ۹۳
این در داراى منبّتهاى ظریف است. پس از عبور از این در، یک اتاق تعبیه شده که به عنوان اتاق انتظامات از آن استفاده مىشود. شبیه همین سردر، در مدخل شمالى بقعه تکرار شده و یک لنگه در چوبى، در آن قرار دارد که کتیبة شعر ذیل بر آن منبّت کارى شده است:
«این بارگاه زادة موسى بن جعفر است اســحاق آنکه نسل جلیل پیمبر است
حلّال مشــکلات یک نظر لطف او بود زیرا که او مقــرّب درگاه داور است»
جانبین ایوان، دو در کوچک قرار دارد که متعلّق به دو اتاق کوچک است و جهت انبار و موتورخانة برق از آن استفاده مىشود.
اصل بقعه به صورت یک شبستان بزرگ و مجلّل به ابعاد 10×21 متر مىباشد که در وسط آن ضریح بسیار با شکوه و زیبا که مزیّن به آب طلا و نقره است، قرار دارد و بر روى در آن، کتیبة زیر قلمزنى شده است: «وقف حرم مطهّر معروف به امامزاده اسحاق بن موسى بن جعفر(ع) خوارسگان سنه 1420 هجرى قمرى، سازنده حاج اکبر خبوشانى، قلمزنى سیّد محسن احمدى».
تمام دیوار و سقف بقعه، آیینه کارىهاى ظریف شده که برشکوه و عظمت بنا افزوده است. بر فراز بقعه، گنبدى به شکل شلجمى به قطر چهار و ارتفاع شش متر قرار دارد که در ساقة آن هشت پنجره جهت نورگیرى تعبیه شده و نماى خارجى آن سراسر با کاشىهاى معرّق در زمینة گل و بوته تزیین شده و زیر آن نیز با آیینههاى رنگى پوشش یافته است.
دور تا دور بناى کنونى، به ابعاد هر ضلع 10 الى 15 متر فضاى قبرستان را به شبستان ملحق نمودهاند که در حال اضافه شدن به بقعه مىباشد. در شمال غرب صحن، مسجد بزرگى در دو طبقه و 250 متر زیر بنا احداث شده است. زمین زیارتگاه بیش از دو هزار متر مربّع مىباشد که به صورت گورستان از آن استفاده مىشود.
بر روى تمام دیوارهاى داخل صحن، اسامى بانیان و شهدا را در کاشىهاى لاجوردى نوشتهاند که جلوة خاصّى به زیارتگاه داده است. داخل حرم، تصاویر زیادى در کف و دیوار آن به چشم مىخورد که متعلّق به خفتگان پیرامون حرم مىباشد، و متأسّفانه، جاى نشستن زایران را گرفته است و صورت زشتى به بارگاه داده است.
ازاره و کف حرم با سنگ مرمر سبز پوشش یافته و در بالاى آن اشعارى در مدح امامزاده حجّارى شده است که در میان آنها روایات ائمّة معصومین(ع) به چشم مىخورد.
این بارگاه کیست که پاک و مطهّر است ایـن آسـتان زادة موسى بن جعفر است
این قبّة رفیــع ز فــرزند کـاظم است این روضة مطهّـر ســبط پیمبــر است
ایـن زادة امــامت و این ســیّد جلیل مــرد خـــدا، او مظهر اللَّه اکبر است
هم نور چشم فاطمه هم زادة على است هم افتخار شیعه و هم فخر کشور است
دنیاى علم و حلم و وقار و سکینه است دریاى فیض و چشمه اى از حوض کوثر است
در خاک طوس اگر که بود مشهد الرضا در خـاک پاک ما حرم این برادر است
باشد چــو او بــرادر سـلطان هشتمین ابر عطاى او همه جا سایه گســتر است
شهــر خوراستگان به جهان دارد افتخار چــون مشهد سـلالة زهراى اطهر است
شهزاده سیّدى است که اسحاق نام اوست نامى که زیب و زینت تاریخ و دفتر است
ایـن گنبد و رواق چنین صحن با شکوه از کـاخ خسروان جهان گونه بهتر است
آهستـه تر قدم بِنه این جا که زیر خاک جســم هزار مادر و جدّ و برادر است
این‌جــا بــود مقــام بزرگان این دیار این جا بود که گلشن گل‌هاى پرپر است
این‌جا بـود که شاه گـدا خفته زیر خاک این سرزمین عبرت و دنـیاى دیگر است
این‌جا بــود نشــانهاى از وادى السلام این‌جا بود که تربتى از نسل حیدر است
این‌جا بود که پادشهــان سر نموده خم این‌جا بود که کــربلایى مکــرّر است
با معـــرفت قدم بنه این‌جا کــه تا ابد چشــم تمام ملّت ایران بر این در است
این خاک پاک مدفون مردان با خداست این سـرزمین ملت و قوس دلاور است
این‌جـا مکان مــرد حدیث و فقاهتست این‌جا نشان زمسجد و محراب و منبر است
این جا مقام مشعـل نور و هدایت است این سرزمین اقدس و پاک و منوّر است
هر شب گِرد مرقـد پاکش ستاره هاست هر روز زایر حرمش، شمس خاور است
«اثر جعفر على امینى 1418 هـ . ق»
چنان که اشاره شد، به اعتقاد اهالى، امامزاده اسحاق فرزندِ بلافصل امام هفتم(ع) است که یقیناً این ادّعا منشأ صحیحى ندارد و تا کنون به مدرکى که از نسب امامزاده پرده بردارد به دست نیامده است.
- ۱۷۷۱
- ادامه مطلب
