مزارات ایران و جهان اسلام

فضاى اطراف کفش کن، با کاشى‏هاى ساخت نایین تزیین شده که داراى نقش گل و بوته بوده و اشعارى نیز بر آن‏ها منقوش است. درِ جنوبى به داخل شبستانى باز مى‏گردد که مدفن عدّه‏اى از مؤمنان است. در اتاق سمت راست حرم، مقبرة امامزادگان: سیّد قوام‏الدّین، بدرالدّین، قدرالدّین و سیف‏الدّین قرار دارد و ضریحى چوبى بر قبر ایشان گذاشته شده است. در اتاق دست چپ نیز سیّد محمّد رضا مجتهد و حاج محمّد حسن مرتاض و دیگران مدفون‏اند. صحن مطهّر، در سمت شمال، داراى تالارى است که در دو طرف آن، دو ایوان و دو اتاق وجود دارد. سمت جنوب حرم نیز تقریباً به همین گونه است. صحن، در قسمت غربى داراى در ورودى است. صحن زنانه داراى رواق و اتاق‏هاى دیگرى در سمت پشت و قبله است. آب انبارى نیز در ضلع شمال غربى صحن واقع شده است. در جبهة جنوبى و شمالى صحن امامزاده، دو فضاى دیگر قرار دارد که هر یک شامل یک تالار پنج درى با شاه نشین و دو اتاق سه درى در طرفین آن است. این اتاق‏ها نیز به نوبة خود داراى ایوانچه‏هایى در مقابل یکدیگرند. در جبهة شمالى صحن داخلى، دو ستون گچبرى شده به سبک معمارى قاجارى نمایان است. اخیراً جبهة غربى صحن امامزاده تخریب شده و فضاى صحن کاملاً با یکى از میادین شهر در ارتباط قرار گرفته است. در گذشته، جبهة غربى شامل طاقنماهاى تونشسته‏اى بوده و نمایى مشابه نماى شرقى داشته است. ورود به صحن امامزاده، از جبهة غربى و از طریق دو در ورودى صورت مى‏گرفته که هر دو در ورودى داراى سردر بلند آجرى بوده و یکى از آن‏ها داراى دو منارة آجرى با مقطع هشت ضلعى بوده است.

بناى اصلى امامزاده را متعلّق به اواخر قرن هفتم مى‏دانند و بانى بنا را مولانا جلال‏الدّین احمد ذکر کرده‏اند.