مزارات ایران و جهان اسلام

این زیارتگاه در 15 کیلومتری جنوب خاور شهر مروست، در ابتدای روستای ترکان از توابع دهستان هرابرجان واقع شده است.

بقعه همچون دیگر بقاع مروست و هرات است با این تفاوت که سه ایوان کوچک به ارتفاع چهار متر در غرب، شرق و شمال دارد. در قسمت غرب بقعه، ‌شبستان بزرگی قرار دارد که توسّط دری به داخل حرم راه می­یابد که اخیراً مسدود شده است.

اصل بنا به شکل مربّع و از خشت و گل ساخته شده و متعلّق به دورة پس از صفویّه و به ظن غالب، مربوط به دورة زندیه است. در سالیان اخیر، چون بخشی از دیوارهای حرم که بر اثر قدمت بنا فروریخته بود، باز سازی شده است.

گنبدی به شکل عرقچینی به قطر چهار و ارتفاع پنچ متر که بخش اعظم آن را ساقه 5/3 متری تشکیل داده بر بالای بقعه خودنمایی می‌کند. این گنبد از داخل دارای نقّاشی‌های ظریفی از آیات قرآن است که ظاهراً به سال 1275 هـ .ق صورت گرفته است. دور تا دور گنبد، آیةالکرسی با خط نامرغوب، خطّاطی شده است. گنبد از خارج، با کاشیهای آبی تزیین شده ست. ضریح امامزاده که از آهن و به عرض 1 و طول 2 وارتفاع 2 متر و به شکل گهواره‌ای است در زیر گنبد و در جانب شمال صفّه غربی قرار دارد.

بخشهایی از این بقعه خصوصاً ایوان و اتاقهای دور بقعه از بین رفته و نیاز به تعمیر دارد. تکیه‌ای مقابل بقعه وجود داشته که امروزه تنها بقایای دیوارهای مخروبه آن باقی مانده است. زمین زیارتگاه حدود هزار متر است که قبور اهالی در آن قرار دارد.

این بنا به شمارة 22134 و در تاریخ 26/12/1386 به ثبت آثار تاریخی و ملّی رسیده است.

به اعتقاد اهالی سیّد شریف السّادات از نوادگان امام موسی
کاظم ‰ است. اما مدرکی که این ادّعا را ثابت کند، در دست نیست، از اینرو نمی‌توان این ادّعا را پذیرفت، بلکه ما معتقدیم که وی از سادات عریضی است که دارای موقعیّت ممتاز بوده و به شریف سادات خوانده شده است.