مزارات ایران و جهان اسلام

این بقعه در 15 کیلومترى شمال غربى قائم‏شهر، 27 کیلومترى شهر سارى، روستاى بزرگ و سرسبز ماچک پشت واقع شده است. در میان گورستان عمومى روستا و گلزار شهداى این آبادى، بقعة کوچک و قدیمى امامزاده ابراهیم، معروف به «سه تن» قرار دارد که نزد اهالى از احترام و قداست قابل توجّهى برخوردار مى‏باشد.

بنا به شکل مربّع و در ابعاد پنج متر است که جلوى آن مسقّف و رو باز و به شکل ایوان مى‏باشد و درِ بقعه از همین ایوان باز مى‏شود. دو لنگه در بسیار قدیمى در ورودى بقعه نصب است که در بالاى آن نوشته شده است: «عمل الخیر فى الید غلام‏على، نجّارى استاد غلامرضا اللّهم صلّ على محمّد، على، فاطمه، حسن و حسین ـ لا اللَّه الا اللَّه محمّد رسول اللَّه». از چگونگى بنا و نحوة به کارگیرى خشت‏وگل معلوم مى‏شود که اصل بنا متعلّق به اوایل دورة قاجاریّه است که تعمیراتى در سال 1360 هـ . ش بر آن انجام شده است. صندوق چوبى بزرگى به ابعاد 3×2×70/1 سانتى‏متر در وسط بنا مى‏باشد که آثار قدمت در آن مشاهده مى‏شود. تابلوهایى بر دیوار بقعه نصب است که حکایت از شفا یافتن عدّه‏اى از زوّار در این حرم مطهّر دارد.

اتاقکى متّصل به بقعه ساخته‏اند که متعلّق به قبور خانوادگى آل رفیعى است. زمین زیارتگاه حدود 3500 مترمربّع مى‏باشد و در شمال آن رودخانة ماچک جریان دارد.

در صحن امامزاده، بقعة کوچک دیگرى است که متعلّق به یکى از سادات خوش ضمیر محلّى مى‏باشد که حدود پنجاه سال قبل وفات یافته و این بناى یادبود را براى او برپا نموده‏اند. بر اساس نوشتة داخل بقعه، خفتگان در آن، امامزاده سیّد ابراهیم و سیّد محمّد و عمة ایشان، سیّده زینب خاتون از نوادگان امام سجّاد(ع) معرّفى شده‏اند. طبق این ادّعا، خفتگان در این مزار به احتمال بسیار، سیّد ابراهیم ابوالقاسم کیاکى و محمّد ابوحرب فرزندان هادى بن جعفر بن محمّد بن حسن بن احمد المنقذى بن جعفر بن عبداللَّه العقیقى بن حسین الاصغر بن امام سجّاد(ع) مى‏باشند. این دو با سه برادر و پسرعموهاى خود در شهر سارى مى‏زیسته‏اند که از موقعیّت ممتازى برخوردار بودند و از بزرگان سادات این شهر به شمار مى‏رفتند.

ظاهراً نخستین شخص از این خاندان که به طبرستان و سارى مهاجرت کرد، فرزند احمد المنقذى بن جعفر بن عبداللَّه العقیقى است؛ زیرا عبیدلى نسّابه مى‏گوید:

«فرزندان او در طبرستان مى‏باشند و یجب ان یسأل عن خبرهم و حالهم؛ واجب است که از اخبار و حال ایشان سؤال کنم».

ابن عنبه نسّابه، فرزندان احمد منقذى را شش تن به اسامى عبداللَّه، على، جعفر، حسن، حسین و ابراهیم ذکر مى‏کند.

عمیدى نسّابه، نسب امامزاده ابراهیم را به حسین بن احمد منقذى مى‏رساند. از آن جایى که او این شجره‏نامه را از ابوطالب مروزى گرفته است، قول اوّل صحیح‏تر به نظر مى‏رسد.