- پنجشنبه ۱۷ مهر ۹۳
این مقبره در شمال شرقى شهر قم و متصل به دروازه سابق قم، در خیابان طالقانى (آذر) در محلّه مسجد جامع واقع شده است.
ساختمان آن از خارج برجى آجرى است که ضمن تعمیرات به صورت هشت ضلعى در آمده و از داخل به شکل مربّع و به دهانه پنج و عرض چهار و ارتفاع نُه متر دارد که فاقد تزیینات هنرى و کتیبه کاشى است، امّا جاى کتیبه کاشى د رکمرگاه آن نمودار است که بهم ریخته است.
در چهار گوشه بقعه، نیم طاقى بالا آورده و صورت مربّع را به فلکهاى تبدیل ساخته و پاطاق پوشش عرقچینى را بالا بردهاند. گنبد بنا از خارج خودى شکل با عنقى فلکهاى از آجر است.
سر در بقعه، در شرق آن قرار دارد که ایوانى قدیمى است که در عصر صفویّه بر بنا افزوده شد.
که جدار آن آجرى و پوشش هرمى دارد. لچکیهاى بالاى درگاه ورودى آراسته به کاشیکارى معقّلى بود که از بین رفته است.
نوشتهاى در این بنا دیده نمىشود، جز یادگارهاى قلمى اشخاص که بر بدنه راست دیوار غربى بقعه به تاریخهاى قرون دوازدهم و سیزدهم رقم زدهاند.
این بنا به شماره 232 و در تاریخ 19/2/1378 به ثبت آثار ملّى و تاریخی رسیده است.
بنا به نوشته شیخ عبّاس فیض در گذشته این بقعه به
شیخ اباصلت هروى شهرت داشت که یقیناً اشتباه بوده و از آن شیخ اباصلت عبداللَّه اشعرى قمّى است که این قبّه از ناحیة فرزندش بنا شده است.
- ۱۱۲۹
- ادامه مطلب
