- چهارشنبه ۲۱ خرداد ۹۳
بر بالای بقعه، گنبدی با شکوه و مرتفع به شکل شلجمی به قطر 10 و ارتفاع تقریبی 15 متر قرار دارد که با کاشی‌های معرّق در زمینه گل و بوته تزیین شده است. در دو جانب ایوان بقعه نیز دو مناره بلند به ارتفاع 18 متر تعبیه شده است که مانند بقعه، با کاشی‌های معرّق تزیین شده و ابهّتی به مزار داده است.
در چهار جهت هسته مرکزی حرم، چهار رواق و شبستان بزرگ قرار دارد، که جهت برقراری سقف آن، بیش از بیست و چهار ستون در آن تعبیه شده است. مقرنس سازی، آجر کاری و تزیینات مختلف در سقف، چنان زیبا و دیدنی است که انسان را محو تماشای هنر اسلامی در این حرم میکند. این بقعه به جهت واقع شدن در مسیر مسافران، از رونق چشم‌گیری برخوردار است. از این رو به جهت نیاز زوّار، تعداد 52 زائر سرا و 5 سوئیت، صحن و پارکینگ و پارک بازی کودکان، سرویس‌های بهداشتی و آشپزخانه در آن احداث شده و باعـث گـشته تا استـقبال فــراوانی به این
زیارتگاه بشود. خصوصاً بروز کرامات از ناحیة مقدّسه امامزاده و نقل آن در مجالس و انتشار آن در سایر شهرها به این رونق افزوده است و طرح توسعه آن با جدّیت تمام در حال پیگیری است.
نسب شریف
تاکنون دربارة نسب شریف این امازاده، تحقیق مهمی صورت نگرفته و حتی استاد ایرج افشار با جملة «در این امامزاده هیچ نوع اثر مکتوب که دال بر قدمت زمان و نسب صاحب قبر باشد دیده نشد.»[2] از آن گذشته است.
در سال 1357 ﻫ . ش پس از درخواست هیأت امناء از نگارنده، نسب شریف این بزرگوار از کتب معتبر انساب استخراج شد و بعدها در کتاب های محلّی انعکاس یافت، من جمله آن، مؤلّف کتاب بارگاه آفتاب مینویسد: «اخیراً مؤسّسة مطالعات و پژوهش‌های اسلامی در تحقیقی جدید سیّد جعفر محمّد را فرزند ابوجعفر محمّد و محل قبر وی را در یزد در کنار بلوار جمهوری اسلامی ذکر نموده است».[3]
در دانشنامه مشاهیر یزد نیز نوشته شده: «امامزاده سیّد جعفر محمّد، فرزند ابوالحسن علی، و نوة امامزاده جعفر، معروف به سیّد جعفر، در اواخر سدة چهارم به دنیا آمد. نسبش با شش واسطه به امام جعفر صادقA میرسد. برخی وی را از نوادگان امام سجّادA در سدة یازدهم ﻫ . ق میدانند. او در نیمة دوّم سدة پنجم ﻫ . ق در گذشت».[4]
نخستین عالم انسابی که از نسب شریف امامزاده سیّد جعفر محمّد سخن به میان آورده. علّامه نسّابه ابوالحسن علی بن ابیالقاسم بن زید بیهقی، مشهور به ابن فندق متوفای 565 هـ.ق است. او پس از اشاره به نسب شریف ابوالعبّاس اسماعیل حسینی عریضی، نقیب یزد، در تقریر نسب او، بعد از اشاره به نسب شریف امامزاده جعفر یزد مینویسد: «و برای علی بن محمّد ابی جعفر (امامزاده جعفر یزد) بن علی بن عبیدالله بن احمد الشعرانی بن علی العریضی بن امام جعفر صادقA سه فرزند به اسامی ذیل است: ابوالحسن زید، ابوجعفر محمّد و ابوطالب طاهر».[5]
تصویری از زائر سرای موجود در صحن مطهر
همین مطالب را ابن مهنّا نسّابه اشاره نموده و برای سیّد أبی جعفر محمّد، فرزندی به نام محمّد ذکر کرده و سپس فرزندان برادر او را با وی توأم نموده است.[6]
علّامه کمونه به نقل از عمیدی، کنیه‌ی پدر امامزاده سیّدجعفرمحمّد را ابوالحسن علی ذکر نموده است.[7]
ضامن بن شدقم و مؤلّف نزهةالعیون، تنها به نام برادران امامزاده سید جعفر بسنده نموده و تعداد فرزندانِ ابوالحسن علی بن ابی جعفر محمّد بن ابی الحسن علی بن عبیدالله بن احمد الشعرانی را نه تن به اسامی ذیل نوشته است: ابومحمّد محسن، ابوعبدالله حسین، ابوطالب طاهر، ابوالحسن زید، زینب، لبابه، سکینه، اُمّ کلثوم، فاطمه، اُمّ العزیز.[8]
عمیدی نسّابه عیناً کلام بیهقی را تکرار نموده و سپس فرزندان عموی ابی جعفر محمّد را با وی خلط نموده است.[9]
از کلام علمای انساب پیداست که امامزاده سیّد جعفرمحمّد نیز همچون اجدادش به زهد و تقوی متصّف بوده و از سادات حسینی مشهور عصر خود بوده است. پسر برادر او به گفته‌ی علمای انساب نقابت سادات یزد را به عهده داشته است.[10]
- ۱۶۶۵
- ادامه مطلب
