- چهارشنبه ۲۱ خرداد ۹۳
گنبد کوچک و عادی امامزاده که به شکل عرقچینی است با کاشی‌های مرمر آبی پوشانیده شده است. این بقعه دارای دو صحن در جنوب و مشرق است که صحن جنوبی کمی بزرگتر و شامل چند شبستان جهت نشستن دارد. در شرق بقعه، صحن کوچکتری قرار دارد که ایوان مقابل ایوان بقعه و سه اتاق در شمال به چشم می‌خورد.[1]
نسب شریف
اکثر مردم و محقّقین از هویّت خفتگان در این مزار اطّلاع دقیقی ندارند و تنها شخصیّت‌های مدفون در بقعه را به عنوان «سید مصلّی» ذکر مینمایند. به گفته‌ی علّامه نسّابه ابوطالب مروزی، سید مصلّی، به عنوان امام مشهد در یزد بوده و سپس در مصلّی عتیق نماز می‌گذارده است. نسب شریف او از قرار ذیل است: سیّد محمّد امام المشهد بن علی بن عبیدالله بن محمّد ابی جعفر بن علی بن عبیدالله بن احمد الشعرانی بن علی العریضی بن امام جعفر صادقA. او یک فرزند به نام سید علی داشته که پس از پدر امامت مشهد و مصلّی عتیق را به عهده داشته است و به احتمال قرین به یقین در کنار پدر مدفون است.[2]
تصویری از بقعة امامزاده سید مصلی |
در کتاب نزهةالعیون از او به عنوان ابوجعفر محمّد الزکی بن علی ابی طالب بن عبیدالله یاد می‌کند و می‌نویسد: مادرش لبابه دختر زید بن علی، دختر عموی پدرش بوده است. همچنین در این کتاب برای ابوجعفر محمّد الزکی فرزندانی به اسامی
ذیل نام می‌برد: اُمّ کلثوم، کریمه، فاطمه، احمد ابوطیّب و سیّد علی جمال ابومحمّد که مردی فاضل و دیندار بود.[3]
تصویری از ایوان بقعه امامزاده سید مصلی |
تصویری از ضریح مطهر امامزاده سید مصلی |
علّامه سیّد عمیدی نسّابه، پدر سیّد محمّد، علی رامکنّی به ابوطالب و مردی بزرگ، عادل و عالم برشمرده و او را امام مشهد رضوی ذکر می‌نماید.[4] ظاهراً این خاندان امامتِ مشهد امام رضا A در مشهد را نیز عهده‌دار بوده و سپس در دوره سلجوقیان به یزد منتقل شده‌اند.
- ۱۴۴۶
- ادامه مطلب
