مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده بر روى تپّه‏اى در خارج از روستاى سفیدخانى وسطى واقع شده و دور آن را قبرستان کوچکى احاطه نموده و چشم انداز بقعه فوق العاده زیبا و دیدنى است.

ساختمان بقعه که به ظاهر متعلّق به آخر دورة صفویّه است، از سنگ لاشه و ملاط گل و گچ ساخته شده و پلان آن مربع شکل و به ابعاد 5×5/4 متر و به ارتفاع 25/2 متر است که بخشى از دیوار خارجى بنا قریب به 50 سانتى‏متر گل پوشانده و در نتیجه ارتفاع بنا از دو زاویه کوچک به نظر مى‏رسد. ورودى بنا در جانب شمال قرار دارد و داراى طاق قوسى زیبایى به عمق چهل سانتى‏متر است که توسّط یک طاق کوچکتر به داخل بنا راه مى‏یابد.

ضخامت دیوار بنا قریب به هشتاد سانتى‏متر است و قسمت شرق آن سالم مانده اما در جانب جنوب فروریختگى
مشاهده مى‏شود.

بر فراز بقعه گنبدى عرقچینى از سنگ و گل ساخته شده که ارتفاع چندانى ندارد اما از داخل داراى فیلپوش در چهار کنج است. سطح خارجى بنا را با گل پوشانده‏اند که همین امر باعث روئیدن گیاه در آن شده است. در وسط اتاق بقعه، صورت قبرى به ارتفاع یک متر قرار دارد که فاقد سنگ نوشته و کتیبه‏اى است. این بنا چندین بار مورد حفّارى قرار گرفته و آسیب جدّى به آن زده شده است، از این رو در سالیان اخیر توسط میراث فرهنگى استان ایلام مرمّت شده است. درخت بلوط بزرگى در جانب جنوب بقعه وجود دارد که سایه آن گنبد بنا را در برمى‏گیرد.

این بنا به شماره 9501 و در تاریخ 14/5/1382 به ثبت آثار ملّى و تاریخى رسیده است. متأسّفانه از هویّت شخص مدفون اطّلاعى حاصل نشد.