مزارات ایران و جهان اسلام

بقعه این امامزاده در میان روستاى زیوان و در جنوب غرب حسن آباد فشافویه واقع شده است.

بنا از یک اتاق به عنوان مقبره و یک اتاق جانبى تشکیل شده است. حیاط بقعه در شرق این دو اتاق قرار دارد. در گذشته، این دو اتاق از طریق راهرویى به یکدیگر مرتبط بود که در حال حاضر این راهرو مسدود است و از اتاق جانبى به عنوان پایگاه بسیج استفاده می‌شود. مساحت بناى امامزاده 62 متر مربّع، مساحت عرصه آن 205 متر مربّع و ارتفاع نماى بقعه تا کف حیاط 90/4 متر است. ورودى صحن یک درِ فلزى سبز رنگ به ابعاد 2×1 متر است. این ورودى به صحن گشوده می‌شود و در جنوب آن قرار دارد.

صحن در شرق مجموعه قرار گرفته است. کف صحن موزاییک است و اطراف آن با دیوارى محصور است که با گچ و خاک پوشانده شده و قسمت‌هایی از این پوشش ریخته است. در وسط صحن یک باغچه کوچک دیده می‌شود. در غرب صحن نیز بقعه و اتاق جانبى قرار دارد. نماى اصلى بقعه، نماى شرقى آن است که درهاى مقبره و اتاق جانبى در آن دیده می‌شود.

نماى اتاق اصلى بقعه (مقبره)، اندکى پیش آمده تر از اتاق جانبى است. این نما گچ کارى شده و زیر آن لایه اى از گچ و سیمان قرار دارد. درِ مقبره از جنس فلز، سبز رنگ و به ابعاد 3×5/2 متر با شیشه‌های ساده و مات است. در قسمت بالاى در، در جاى یک کتیبه دیده می‌شود که هنوز کتیبه آن اجرا نشده است. نماى اتاق جانبى نیز با سیمان سفید پوشیده شده است. درِ اتاق جانبى 1×2 متر و فلزى سبز رنگ با شیشه‌های ساده و مات است. دو پنجره فلزى با شیشه ساده و مات در جداره این اتاق جاى دارد. بر بالاى در، بر تابلویى نوشته شده است: «پایگاه بسیج خواهران حضرت ام البنین (س)» که به صورت ریزتر در زیر آن آمده است: «تأسیس 1379، روستا زیوان». این بنا از یک اتاق اصلى و یک اتاق جانبى تشکیل شده است. داخل فضاى اتاق اصلى، گچ کارى است و در آن ضریح و تزیینات خاصى دیده نمی‌شود.

کف اتاق، موزاییک، و با فرش ماشینى و موکت پوشیده شده است. در جنوب اتاق، درى چوبى قرار دارد که به فضاى جانبى گشوده می‌شود. سقف اتاق به صورت طاق گهواره اى و گچى است. در ضلع شمالى اتاق، طاقچه اى به ابعاد 50×70 سانتى متر ایجاد شده که رنگ سبز روى آن زده شده است و کتب ادعیه و شمع و صندوقى که نذور مردم در آن ریخته می‌شود، در این قسمت قرار دارد.

در گوشه اتاق، بوفه اى دیده می‌شود که در آن وسایلى چون استکان، نعلبکى و غیره نگهدارى می‌شود. روى این بوفه، گهواره اى قرار داده شده است. افرادى که بچه دار نمی‌شود، نذر می‌کنند و پولى داخل آن می‌اندازند و معتقدند که بچه دار خواهند شد.

اطراف اتاق چند مخده چیده شده، چند قاب متفرقه حاوى ادعیه و چند شمایل از ائمه (علیهم السلام) نیز در اتاق دیده می‌شود. داخل فضاى جانبى، گچ کارى است که روى آن رنگ شده است. کف آن از موزاییک، و پوشش سقف آن به صورت چهار بخشى است.

پوشش سقف بقعه، به صورت گهواره اى است که نماى بیرونى آن کاهگلى و اندود داخلى آن گچى است. عرض اتاق (دهانه طاق) حدود سه متر و ارتفاع بالاى سقف تا کف اتاق اصلى حدود 70/3 متر ساخته شده است.

بناى بقعه به صورت اتاقى بدون پیش فضا و ایوان ورودى است که اتاق جانبى تنها فضاى دیگر آن است. بناى بقعه قدیمى، اما گچ کارى داخل اتاق اصلى و نماى آن حدود دو سال پیش انجام شده است. با توجّه به ارتفاع نسبتاً بلندتر نماى اتاق اصلى به نظر می‌رسد که این جداره اخیراً ساخته شده است. بناى بقعه سالم است و آسیب دیدگى خاصى در آن دیده می‌شود. ^([1])