- پنجشنبه ۲۷ شهریور ۹۳
مشهور به «سلطان ابراهیم»، بقعه این امامزاده در میان روستاى قُپُّز[1] (از دهستان قوشخانه، بخش سرحد)، در 64 کیلومترى شمال غرب شهر شیروان واقع شده است.
بقعه، اتاق سادهاى از خشت و گل است که ابعاد آن 3×4 متر و درِ آن در جانب جنوب قرار دارد و بام آن چوبى است. صورت قبرى در داخل بقعه نمایان است که به اندازه 25 سانتى متر از کف بقعه بالا آوردهاند و روى آن پارچه سبز گذاشته اند.
در کتاب فرهنگ جغرافیایى آبادیهای شهرستان شیروان آمده است: «امامزاده سلطان ابراهیم در آبادى قُپُّز، داراى یک اتاق است.»[2]
محمّد جابانى در کتاب سرزمین و مردم قوچان درباره انتساب این بقعه به امام معصوم علیهالسلام مىنویسد: «محلّ زیارتى مردم، امامزادهاى به نام سلطان ابراهیم است که در کنار ده قرار دارد و نسب وى را به امام رضا علیهالسلام مىرسانند. البته در مورد سلطان ابراهیم شهر کهنه قوچان هم، همین گفته مىشد، بعدها گفتند برادر امام رضا علیهالسلام مىباشد.»[3]
[1]. قُپُّز، به طول جغرافیایى َ 53 ْ 57 و عرض جغرافیایى َ 45 ْ 37 و در ارتفاع متوسّط 1756 مترى از سطح دریا واقع شده و در شرق روستاى نظر على و غرب کاکلى قرار دارد و بیش از دو قرن سابقه تاریخى دارد. در موقعیّت طبیعى درّهاى واقع شده و رودخانه دائمى حسن بک از میان آبادى مىگذرد. کوههاى کمرتى موده با ارتفاع 2099 متر و بو با ارتفاع 2108 متر به ترتیب در 1 و 2 کیلومترى شمال شرق و نوساز با ارتفاع 2303 متر در مجاورت شرق و شمال شرق آبادى و قره خان پیره با ارتفاع 1905 متر در شمال، آقاوه با ارتفاع 1925 متر در شرق و کورته بسته با ارتفاع 2508 متر در مجاورت شرق و جنوب شرق آبادى واقع شدهاند.
جمعیّت این روستا 73 خانوار که شامل 351 نفر است، از این تعداد 65% با سواد هستند. مشاغل عمده اهالى؛ زراعت، باغدارى، دامدارى، صنایع دستى و کارگرى است و محصولات عمده زراعى آنان؛ گندم، جو، نخود، عدس و یونجه است که به صورت آبى و دیم کشت مىشود، و محصولات باغى آنان؛ گردو، زردآلو، گوجه سبز، سیب و گیلاس مىباشد که آب آن از رودخانه و چشمه و آب آشامیدنى نیز از چشمه به صورت لوله کشى تأمین مىشود. از صنایع دستى مىتوان به قالیبافى در نقشهاى نائین نام برد.
[2]. فرهنگ جغرافیایى آبادیهای شیروان: 145.
[3]. سرزمین و مردم قوچان: 251.
- ۱۴۰۹
- ادامه مطلب