مشهور به «امامزاده طغان»، بقعه این امامزادگان در میان روستاى توکور[1] (از دهستان تکمران، بخش سرحد)، در 40 کیلومترى شمال غرب شهر شیروان واقع شده است.
بنایى قبلى بقعه که از خشت و گل ساخته شده بود در حدود 5 سال قبل پس از خواب خانمى به نام طغان تخریب شد و بجاى آن بناى کنونى ساخته شد. این بنا به شکل مربّع و به ابعاد 4×5 متر است که درى در جانب مشرق دارد و یک پنجره نیز در جانب جنوب جهت نورگیرى تعبیه شده است.ایوانى در جانب مشرق با کمک یک ستون چوبى به ارتفاع 2 متر و در ابعاد 2×5 متر احداث شده و در طرفین آن دو پستو جهت روشن کردن آتش ساختهاند. در وسط اتاق، صورت قبرى است که به اندازه 10 سانتى متر از کف بقعه با استفاده از آجر بالا آوردهاند و دور آن یک نیمکت به عنوان صندوق نصب نمودهاند و سپس بر روى آن پارچههاى سبز گذاشته اند.
بر بالاى بقعه گنبد مخروطى کوچکى به ارتفاع تقریبى 20/1 سانتى متر قرار دارد که اخیراً ایزوگام شده است. زمین زیارتگاه حدود یکصد متر مربّع است. متأسّفانه از دو شخصیّت مدفون در بقعه اطّلاع دقیقى حاصل نشد.
[1]- توکور، به مختصات طول جغرافیایى َ 47 ْ 57 و عرض جغرافیایى َ 38 ْ 37 و در ارتفاع 1420 مترى از سطح دریا واقع شده و قدمت آن در حدود 3 قرن است. این روستا در موقعیت طبیعى پایکوهى واقع شده و کوه میان قره به ارتفاع 781 متر در مجاورت جنوب، کوه چاى با ارتفاع 1910 متر در یک کیلومترى شمال و کوه شیخ حسن با ارتفاع 2083 متر در 4 کیلومترى شمال شرق آبادى واقع شدهاند.
جمعیّت این روستا 124 خانوار و شامل 663 نفر است. از این تعداد 70% باسواد هستند. شغل اکثر آنان زراعت، باغدارى، دامدارى و کارگرى است و محصولات عمده زراعى آنان؛ غلات گندم و جو، حبوبات (عدس و نخود) به صورت دیم است. محصولات باغى آنان نیز؛ انگور و بادام و منابع آب کشاورزى از چشمه و آب باران تأمین مىشود. از صنایع دستى این روستا مىتوان به قالى بافى آن اشاره کرد.
م م
لعنت به تمامی متجاوزانی که به مردم وکشورم حمله کرردن