- جمعه ۲۸ شهریور ۹۳
در فاصله 43 کیلومترى جادّه تهران ـ آمل (هراز) و در شمال روستاى مبارک آباد و در وسط درّهاى که از سمت شمال به سمت جنوب امتداد دارد، در کنار سه چنار کهنسال که به احتمال قریب به یقین بالغ بر چهار صد سال عمر دارند. برج مقبرهاى شکلى وجود دارد که به امامزاده حمزه شهرت دارد.
درب ورودى این بنا در سمت جنوب و مصالح آن از سنگ لاشه، سنگهاى کف رودخانهاى و ملات گچ و ساروج مى باشد.
این بنا داراى 8 ضلع بوده و فى ما بین هر ضلع از بیرون زائدهاى وجود دارد که به
ستون شبیه است. هر یک از اضلاع هشتگانه داخلى داراى طاقنماهایى است که بالاى
آنها داراى طاق تیزه دار مىباشد. 4 ضلع از مجموعه اضلاع یاد شده به صورت یک در
میان داراى پنجره کوچکى مىباشند که روشنایى داخل بنا را تأمین کرده و عمل تهویه
را انجام مىدهند .
بر بالاى اضلاع هشتگانه و جایى که هشت تبدیل به شانزده مىشود، یزدى
بندىهاى زیبایى وجود دارد که جلوه خاصى به بنا بخشیده است.
گنبد بنا از نوع دو پوشه بوده، از داخل بصورت عرقچین و از خارج بصورت رُک
کشیده مىباشد. اضلاع هشتگانه پلان عینا تا نوک گنبد رک بنا امتداد یافته است.
اطراف امامزاده حمزه محل دفن اموات اهالى روستاى مبارک آباد بوده و همین
امر موجب رونق امامزاده شده و لذا در سال 1380 توسّط اداره کل میراث فرهنگى
استان تهران و مشارکت مالى اداره اوقاف و امور خیریّه دماوند نسبت به
محوّطهسازى و مرمت اساسى آن اقدام شده است. در حال حاضر بناى امامزاده فاقد
در و ضریح مىباشد و مرمت و بازساى آن نیمه کاره است. با توجّه به سبک و سیاق
امامزاده و مقایسه آن با انواع دیگر، مىتوان، امامزاده را متعلّق به قرون پنجم و ششم
هجرى دانست.[1]
- ۱۹۲۶
- ادامه مطلب
