مزارات ایران و جهان اسلام

مشهور به «سیّد حمزه»، بقعه این امامزاده در پائین تپّه ‏اى در خارج از روستاى درو و در میان درختان بلند و سرسبز قرار گرفته و رودخانه کم آبى نیز از کنار آن مى‏ گذرد.
این روستا بین شهر کلور و روستاى اسبو و در شرق شهر خلخال قرار گرفته است.

ساختمان بقعه تازه ساز و اسکلت آن بتنى با دیوارهاى آجرى و نماى سیمانى است و در ابعاد تقریبى 16×12 متر احداث شده و در هر جهت چهار پنجره جهت نورگیرى تعبیه شده است. سقف بنا فعلاً شیروانى است و ضریح فلزى ساده‏اى از مرقد محافظت مى‏ کند.

این مقبره در روستاى دایوکندى در غرب شهر هشتجین و در حدود 24 کیلومترى هشتجین واقع شده است. در دلِ کوه‏هاى اطراف این شهر در یک راه خاکى و صعب العبور قرار گرفته و به «شیخ کشف الدّین» معروف است.

این بنا در زمینی به ابعاد حدوداً 7×7 متر احداث شده و مصالح به کار رفته در آن از سنگ‏هاى کوهستانى در ازاره‌ها و آجر در بدنه و ملاط گل و آهک است که گنبدى شلجمى به ارتفاع تقریبی 6 متر آن را فرا گرفته و در سالیان اخیر مرمّت شده است. پلان بقعه به صورت هشت ضلعی است و دیوارهای آن دارای ضخامتی در حدود 80 سانتی‌متر می‌باشد. درِ ورودی بنا در ضلع شمالی قرار گرفته و در قسمت جنوبی آن نیز یک پنجره جهت روشنایی تعبیه شده است.

این مقبره در مرکز شهر هشتجین، انتهای میدان وحدت، پشت مدرسة اتحاد، در داخل کوچه سیّد محمّد قریشی و محلّه‌ای معروف به «زاویة متبرکه» واقع شده است و به امامزاده سیّد محمّد قریشی مشهور می‌باشد.

ساختمان بقعه، بنایى قدیمى است که متعلّق به دورة قاجار می‌باشد و در دوران پهلوى مرمّت شده است. بقعه، شامل گنبد شلجمى و دو منارة کوتاه است. نماى بقعه حصیر بافت آجرى است و بر روى مناره‌ها دو ردیف آجر فیروزه‏اى به کار رفته است. درِ اصلى بقعه در ضلع جنوبى واقع شده و یک پنجره جهت نورگیرى در غرب بقعه طرّاحى شده است.