مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة باشکوه و قدیمى این امامزاده در روستاى سهروفیروزان که همان لنجان سابق است، در حدود 17 کیلومترى شهر فلاورجان قرار دارد و به «شاهزاده ابوالقاسم» شهرت دارد.

بنایى قدیمى و بجا مانده از اواخر دورة صفویّه که در عین سادگى از زیبایى خاصّى برخوردار است و الحاقاتى در دورة قاجاریّه به آن افزوده شده است.

بقعه، شامل سردر کوچکى به ابعاد 5×3 و ارتفاع چهار متر مى‏باشد که در دو طرف آن، دو سکّوى نشیمن و درى چوبى قرار دارد که در بالاى آن طاق جناغى و رسمى‏بندى اجرا شده و در بالاى آن کتیبه‏اى به این مضمون است: «فادخلوها بسلام آمنین و نصر من‏اللَّه و فتح قریب». پس از عبور از مدخل، به صحن امامزاده مى‏رسیم که ایوان بقعه در جانب جنوب آن تعبیه شده و توسّط دو پلّکان به آن مرتبط مى‏شود و در طرفین آن، دو اتاق کوچک احداث شده است.

بقعة این امامزادگان در نزدیکى مسجد آقا بزرگ کاشان واقع شده و در اصل، مجموعه‏اى از مسجد، مدرسه، مناره، آب انبار، خانقاه و بقعه بود که امروزه تنها دو گنبد آجرى قرینة بقعه و خانقاه آن باقى مانده و به بقعة خواجه تاج الدّین معروف است.

خواجه تاج الدّین شیروانى و دو برادر دیگرش، خواجه عماد الدّین محمود و خواجه زین الدّین ـ از چهره‏هاى معتبر دوران آق قویونلو در قرن نهم در کاشان ـ آثار و بناهاى مهمّى ساختند که بقعه و خانقاه فوق از آن جمله‏اند. بقعة مزبور، مدفن دو تن از امامزادگان به نام شاهزاده اسحاق و شاهزاده ابوطالب، فرزندان شاهزاده حمزه بن موسى بن جعفر(ع) مى‏باشد و مانند بناى خانقاه، بر اساس طرح چهار گوش و پوشش گنبدى کم خیز، بنا شده است. این دو بنا، توسّط رواق بزرگ صفّه دارى به همدیگر مربوط مى‏شوند.