مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزادگان در 12 کیلومترى شهر آمل، در انتهاى روستاى دو تیره و در میان مزارع شالى واقع شده است.

بنایى ساده به ابعاد 7×10 متر مى‏باشد که وسط آن، ستونى جهت نگهدارى سقف بنا کار گذاشته‏اند. بام بقعه، حلب‏سر می‌باشد و در رو به شمال باز مى‏شود و یک پنجره در آن تعبیه شده است. در وسط این فضا، صورت یک قبر بلند به اندازة چهل سانتى‏متر ارتفاع و به ابعاد 40/1×2 متر قرار دارد که روى آن پارچة سبز نهاده ‏اند.

مقابل درِ ورودى، سکّویى جهت نشستن تعبیه شده و در غرب بقعه نیز اتاقى به ابعاد 3×7 متر قرار دارد که به عنوان انبار استفاده مى‏شود. زمین زیارتگاه بیش از سه هزار متر مربّع است که در آن درختان تنومند آزاد دیده مى‏شود و فضاى مناسبى را براى زوّار به وجود آورده است. دور صحن دیوارکشى شده و یک حلقه چاه در آن قرار دارد. تابلویى در بالای سر امامزاده، بر روى دیوار نصب مى‏باشد که در آن نوشته شده است: «دو برادر امامزاده که نوة امام موسى کاظم(ع) هستند، به نام‏هاى امامزاده ابراهیم و امامزاده عبداللَّه که از سادات علوى زیدى بوده‏اند، در منطقة دابو که در روستاى دو نان (دو تیره) به دست حاکم منطقه به شهادت رسیدند».

معلوم نیست این مطلب از کجا اقتباس شده است، امّا با بعضى از منابع همخوانى دارد. زیرا سادات زیدى در این منطقه سکونت داشته‏اند.

این بنا توسّط عیسى رمضانى در سال 1250 هـ . ش پس از تخریب بناى قبلى ساخته شده است.