مزارات ایران و جهان اسلام

معلوم می­شود در قرن یازدهم این مزار مشهور و مورد توجّه بوده است. اصل بنا از خشت و گل و دارای گنبد و مشتمل بر سه اطاق بود. در زیر گنبد صورت دو قبر با ضریح چوبی بود که امروزه به جهت مرمّت آن تغییراتی صورت گرفته است.[2]

بنای کنونی به شکل مستطیل و به ابعاد 17×26 متر است که در وسط آن دو فضای گنبد خانه تعبیه شده است. گنبد اوّل که از داخل به شکل کلاخودی و از خارج عرقچینی است و بر بالای آن گنبد حلبی دیگر الحاق کرده­اند و به شکل قیفی درآمده، متعلّق به سیّد احمد از نوادگانِ امام سجّادA است. قبر امامزاده کمی بالاتر از زیر گنبد و بین صفّه و فضای آن طرف شبستان قرار گرفته و بر روی آن ضریحی از آلومینیوم به ابعاد 20/1×10/2 و ارتفاع 2 متر نصب است. قطر این گنبد شش متر و ارتفاع آن چهار متر و فاقد تزیین خاصّی است.

گنبد دوّم از داخل و خارج به صورت عرقچین به قطر چهار و ارتفاع دو متر از سطح بام است. ضریح زیر آن که عیناً مثل اولی است در گوشة بقعه و خارج از زیر گنبد قرار گرفته است.

از شرق و جنوب حرم به عنوان شبستان استفاده می­شود و روباز است. قبور زیادی در داخل حرم به چشم می‌خورد و عکس‌های متوفّیان در اطراف حرم بر روی دیوار نصب است. در تابلویی در مدخل اصلی بقعه به صحن نوشته شده :

            قبله اهل یقین ای عارفان اینجا بـود        چونـکه این جا تربت ذریـّة زهرا بـود

            سیّد احمد طاهر بن پاک زین العابدین      سیّد محمود از تبار حضرت موسی بود

درب بقعه از جانب شمال باز میشود و زمین زیارتگاه حدود سه هزار متر مربع است. گنبد دوّم متعلّق به سیّد محمود از نوادگانِ امام موسیA است که ملقّب به «سیّد صحرا» است. متأسّفانه از شجره‌نامه این دو امامزاده در منابع موجود ذکری به میان نیامده و تعداد واسطه منتهی به امام معصوم به درستی معلوم نیست.