مزارات ایران و جهان اسلام

این آرامگاه در میان روستاى انداده، بخش جوینِ شهرستان سبزوار واقع شده است. بقعه از خشت و گل ساخته شده و شامل دو ایوان کوتاه در شمال و شرق و حرم مربّع شکلى به ابعاد 3×4 متر است که بالاى آن گنبدى عرقچینى به قطر چهار و ارتفاع تقریبى سه متر است. بنا به جهت فرسودگى و عدم رسیدگى به آن آسیب جدّى دیده و خوف ریزش آن مى‏رود. با توجّه به سبک بنا معلوم مى‏شود که از بناهاى قرن یازده هجرى است. که در زمان صفویّه مرمّت شده و اینک از سوی سازمان میراث فرهنگی در حال مرمّت است. در جوار این آرامگاه، آرامگاه شهداء جنگ تحمیلى احداث شده و قبرستان عمومى روستا در جوار بقعه است.

این آرامگاه در ده کیلومترى شرق بخش جوین در خارج از روستاى بحرآباد واقع شده است. بقعه از خشت و گل ساخته شده و از آثار دورة قاجاریّه است. اصل بنا به صورت مربّع و به ابعاد 5×4 متر است که دو در، در شمال و شرق دارد. گنبدى مخروطى خوابیده به قطر چهار و ارتفاع چهار متر بر بالاى بقعه تعبیه شده و روى آنرا رنگ سبز زده‏اند. از فضاى جانبى تخریب شده بنا معلوم مى‏شود که روزى از شکوه خاصى برخوردار بوده که تخریب شده است. نماى بیرون ساختمان را به جهت خوف از ریختگى با سیمان اندود کرده‏اند و داخل بنا نیز گچ کارى شده است. در وسط بقعه صورت قبرى است که به اندازه سى سانتى متر بالا آمده و روى آن پارچه سبز نهاده‏ اند.

این آرامگاه، به فاصلة نود کیلومترى شمال غرب شهر سبزوار، و صد مترى شمال غرب روستاى زیر آباد از توابع بخش جوین واقع شده است.

بنا از نوع برج مقبره‌ای است، بقایاى معمارى موجود، حکایت از مستحدثاتی در اضلاع؛ جنوب، شمال و غرب بنا متّصل به گنبد خانه دارد. بر بدنة دیوارهاى گنبد خانه، آثار طاق حکایت از الحاقاتى مستطیل شکل در طرفین بنا دارد. عناصر تزئینى به جا مانده؛ مقرنس و گچ‌برى‏هاى محراب حکایت از اعتبار و مورد توجّه بودن این بنا در زمان حیات آن دارد. پى‏سازى بنا، از سنگ لاشه به ارتفاع حدود هشتاد سانتى‏متر از سطح فعلى بنا، از ویژگى‏هاى آن است.

آرامگاه این فیلسوف بزرگ دورة قاجار، در شرق سبزوار، کنار میدان زند در باغ بزرگى که متعلّق به خود حکیم بوده، واقع شده است. وى در سال 1212 متولّد شده و در سال 1289 هـ . ق وفات یافته است. مقبرة حاج ملا هادى سبزوارى را میرزا یوسف مستوفى الممالک بنا کرده است. این بنا، در سال‏هاى اخیر توسّط انجمن آثار ملّى مرمّت گردیده و ملحقاتى به آن اضافه شده است.

این بنا در کنار راه سبزوار به خسروگرد واقع شده است و شامل محوّطة کوچکى با دیوارهاى گلى و چند ایوان، دو گنبد و دو اتاق است که همة آن‏ها، با خشت و گل ساخته شده است. درب ورودى مزار، در جنوب شرقى واقع و شامل دو لنگة چوبین است. درها بدون لولا هستند و بر پاشنه مى‏چرخند. بر روى هر یک از دو لنگه، در دو ردیف گل میخ‏هاى آهنى درشت به شکل نیم کره‏هایى توخالى کوبیده شده است.

این آرامگاه، در 15 کیلومترى سبزوار به طرف شاهرود و در کنار روستاى استیر واقع است.

ساختمان بقعه، بنایى چهارگوشه است که طول هر ضلع آن، 5/6 متر می‌باشد. در چهار جانب آن، چهار درگاه است که دو درگاه شمالى و جنوبى، عمق بیشتر و درى به خارج دارند. در ارتفاعِ پنج مترى، به یارى ترنبه‏ها و طاق‌نماهاى چهارگانة توگود میانة آن‌ها، طرح چهارضلعى به هشت ضلعى تبدیل گشته و پایة گنبد بر فراز آن‌ها برپا شده است. نور داخل گنبد، توسّط نورگیرهاى داخل طاق‌نماها تأمین مى‏شود.

این آرامگاه در ابتداى روستاى فسنقر، در 16 کیلومترى جنوب غرب شهر سبزوار واقع شده است.

ساختمان آرامگاه به صورت چلیپا ساخته شده و داراى ایوانى در چهار طرف است. ابعاد هر یک از ایوان‏ها 5×6 و به ارتفاع 5 متر مى‏باشد که در سالیان اخیر به بقعه افزوده شده است. ایوان اصلى در شمال قرار دارد و به اتاق مرقد منتهى مى‏شود. این اتاق که ظاهراً قدیمى است، به ابعاد 9×9 متر مى‏باشد و چهار زاویة آن را با ایجاد گوشواره به 8 ضلعى و با کمک طاقنماها به دایره تبدیل شده است. در چهار ضلع اصلى بنا چهار پنجره طراحى شده و کف ازاره بقعه را تا حدود 80 سانتى متر با سنگ مرمر پوشش داده‏اند.

این آرامگاه در کنار میدان کارگر شهر سبزوار، جنب مدرسه راهنمایى مشکاتى قرار دارد و از بناهاى دورة قاجاریّه است.

حاج محمّد حسن بن محمد تقى سبزوارى ملقّب به بقراط التولیّه از فضلا و علما و اطبّا و نویسندگان قابل سبزوار است که به تألیف و ترجمه اشتغال داشته است. از آثار اوست:

این آرامگاه در فاصلة هشتاد کیلومترى شهر سبزوار، بخش خوشاب از دهستان درّه ‏یام و در روستاى بابالنگر و به فاصله صدمترى شمال روستا واقع شده است.

به لحاظ اقلیمى روستاى بابالنگر در منطقه کوهستانى قرار گرفته که ارتفاعات اثقلان در شمال روستا، و کوه یارسیم جان در شمال غرب روستا و کوه کلارد در شمال شرق آن واقع شده و همین امر باعث گشته که آب و هواى منطقه در فصل تابستان بسیار خنک و دلپذیر باشد.

این آرامگاه در میان قبرستان عمومى روستا کراب از دهستان قصبة غربی، بر روى تپّه‏اى به ارتفاع 3 متر، در 24 کیلومترى شمال غرب شهر سبزوار واقع شده است.

ساختمان آرامگاه که از خشت و گل ساخته شده و در سالیان اخیر مرمت گشته است. شامل ایوانى در جانب شرق به ابعاد 3×3 و ارتفاع 5/3 متر است. در ابتداى این مدخل، یک راه رو به صورت شبستان قرار دارد که در دو طرف آن دو اتاق به صورت انبار و آشپزخانه ملحق شده است. کف و ازارة حرم و شبستان با سنگ مرمر پوشش یافته و الباقى دیوار فعلاً گچ اندود است.

اصل مرقد از خارج به صورت مدور و گنبد آن بر ساقه‏اى هشت ضلعى به ارتفاع دو متر قرار دارد که علاوه بر 4 پنجره جهت نورگیرى، گنبد عرقچینى بنا بر آن استوار شده است.

این آرامگاه، بر روى تپّه‏ در غرب شهر ششتمد از توابع شهرستان سبزوار واقع شده و چشم انداز آن زیبا است.

بناى آرامگاه، در سال 1353هـ . ش توسّط مهندس جودت طرّاحى و توسّط انجمن آثار ملّى ایران احداث شده است. این بنا، داراى دو ورودى از دو ضلع غرب و جنوب مى‏باشد. بناى آرامگاه که از معمارى منحصر به فردى برخوردار مى‏باشد، بر روى صفحه‏اى با پلان شش ضلعى منتظم قرار گرفته و دیواره‏ها بر روى سه ضلع از شش ضلع صفحة زیرین و به صورت یک در میان احداث شده که در ارتفاع هشت مترى به هم رسیده و یک مثلث متساوى الاضلاع را تشکیل مى‏دهند که این مثلث، خود متشکل از شش مثلث متساوى الاضلاع مى‏باشد. جنس مصالح به کار رفته، بتن مسلح و عادى مى‏باشد و سنگ قبر، به شکل قاعدة یک هرم شش ضلعى است که دقیقاً در وسط صفحه و زیر مثلت انتهایى دیواره‏ها واقع گشته است.

این آرامگاه، در ناحیة جنوب غربى سبزوار در محلة سبریزـ که در قدیم اسفریس نامیده مى‏شد ـ قرار دارد و به مزار سبریز و پیر حاجات نیز معروف است.

ابن ابى طیّب، از عالمان دورة غزنوى بوده و تفاسیرى بر قرآن نگاشته است. بعد از فوت، او را در سبزوار به خاک سپرده و بنایى بر آرامگاه وى ساخته ‏اند. در کتاب مطلع الشمس، دربارة بناى مقبرة ابن ابى طیّب آمده است: «مزار دیگر در داخل شهر، در سمت جنوب واقع است و معروف به پیر حاجات مى‏باشد و بقعه‏اى از خشت و گل دارد، مشتمل بر چهار شاه‏نشین از چهار سمت و درِ بقعه از طرف شمال است. در این محل هیچ دیده نمى‏شود؛ حتى حصیر و چراغ».

متأسّفانه این آرامگاه به هنگام احداث خیابان رضوى، ویران شده و تنها سه دیوار آن بر جاى مانده است.