مزارات ایران و جهان اسلام

مشهور به «یالغوز امام» یا «امامزاده تنها و غریب»، بقعه این امامزاده به فاصله دویست مترى بقاع سه قلوى، سیّد عبدالقهّار و امامزاده على اصغر و امامزاده دو تنِ روستاى کلنجین، در 25 کیلومترى شهر آوج واقع شده و چشم انداز آن به جهت قرار گرفتن بر روى تپّه‏اى زیبا و دیدنى است.

این بنا که از خارج و داخل به صورت مدوّر است با سنگ لاشه ساخته شده و ملاط گچ در سالیان اخیر جهت تزیین و مقاوم سازى به آن کشیده ‏اند.

بقعه این امامزاده در میان شهر سگزآباد و در کنار آرامگاه شهداء این شهر واقع شده است.

اصل بنا به صورت مربّع و به ابعاد 8×8 متر و داراى چهار صفّه کوتاه است.
چهار زاویه بنا را با ایجاد چهار گوشواره طاقنما به شکل رسمى بندى به هشت ضلعى تبدیل شده و سپس به دایره مبدّل گشته و در نتیجه گنبد عرقچینى بنا بر آن استوار ساخته‏اند. گنبد به قطر 5 و ارتفاع 3 متر است و از داخل گچ اندود و از خارج ایزوگام شده است. در غرب و شرق اتاقِ مرقد، دو اتاق کوچک با گنبد ضربى تعبیه شده که ابعاد آن 3×4 متر و ضخامت دیوار اتاقِ مرقد حدود یک متر است. در ساقه گنبد چهار کتیبه بر روى کاشىنوشته شده که از قرار ذیل است: «قال‏اللّه‏ تبارک و تعالى، لا اله الااللّه‏ حصنى و من دخل حصنى امن من عذابى فى دین‏اللّه‏... کتبه على کربلایى عمل اسماعیل کاشى پز. بعون‏اللّه‏ و حسن توفیقه بسعى و اهتمام حضرت مستطاب حجة الاسلام و مروج الاحکام حاج شیخ روح‏اللّه‏ باتمام رسید شهر محرم الحرام سنه 1244 ه . ق».

بقعه زیباى این امامزاده، پشتِ بقعه امامزاده عبدالقهّار و در مجاورت مسجد جامع فاطمة الزهراء علیهاالسلامروستاى کلنجین، در 25 کیلومترى شهر آوج واقع شده است.

این بنا به صورت برج بلند و با شکوهى است که از خارج به صورت شش ضلعى به ارتفاع 7 متر و از داخل به صورت هشت ضلعى است که در هر ضلع آن یک تو رفتگى به صورت محرابچه احداث شده و در بالاى آن با
ایجاد طاقنما بنا را به دایره تبدیل نموده و سپس گنبد کلاه‏خودى زیباى بنا را بر آن استوار ساخته‏اند. این گنبد به قطر 6 و ارتفاع 4 متر است و از خارج به صورت عرقچینى و به ارتفاع 20/1 متر است.

بقعه این امامزاده در انتهاى روستاى علاءالدّین، به طرف باغات و شیب تند روستا واقع شده و چشم انداز آن زیبا است.

این بنا که شباهت زیادى به بقعه امامزاده اسماعیل مدفون در روستاى منصور دارد، از دوره صفویّه به یادگار مانده و داراى ایوان، گنبد، ضریح و صحن است.

بقعه این امامزاده در میان روستاى سعیدآباد، در 35 کیلومترى جنوب باختر شهر قزوین واقع شده است.

بنا از داخل و خارج به صورت هشت ضلعى است و ابعاد خارجى آن هر ضلع 40/2 و از داخل 2 متر و درِ آن از جانب مغرب باز مى‏شود و دیوارهاى آن بیش از یک متر ضخامت دارد. هر یک از زاویه اضلاع داخلى با ایجاد رسمى بندى به طاق رومى تبدیل شده و در نتیجه گنبد به عرقچین رسیده است. در چهار ضلع اصلى بقعه، چهار صفّه کوچک و چهار ضلع دیگر آن، داراى طاقچه مى‏باشد. تمام دیوارهاى بقعه به طرز ماهرانه‏اى نقاشى گل و بوته و شمسه شده و زیبایى خاصّى به بنا داده است. در وسط بقعه، صندوق کوچکى قرار دارد که دور آن ضریح آهنى به ابعاد 20/1×2 متر نصب شده است.

بقعه امامزاده در کنار جاده خسروآباد به آوج، در حدود 20 کیلومترى شهر آوج واقع شده است.

بقعه در زمان شکوه خود، داراى ایوان، مدخل، گنبد و شبستان بود که متأسّفانه بر اثر مرور زمان و نیز عدم رسیدگى 80% آن فرو ریخته است. بنا از سنگ لاشه و ملاط گل ساخته شده و گنبد شلجمى آن نیز نیمى فرو ریخته و بقعه بارها مورد حفّارى غیر مجاز قرار گرفته است. اهالى بجز نام صاحب مرقد اطّلاعى از نسب شریف امامزاده ندارند و ما نیز در مدارک موجود مطلبى نیافتیم.

بقعه زیباى این امامزادگان در مجاورت مسجد جامع فاطمة الزهراء روستاى کلنجین، در 25 کیلومترى شهر آوج واقع شده است.

مدخل اصلى بنا را در سالیان اخیر، ایوان و شبستان بزرگى به مساحت تقریبى 150 متر مربّع اضافه نموده‏اند و سقف آن به صورت چند گنبد عرقچینى است و داخل آن را با کاشى‏هاى رنگى تزیین نموده ‏اند. در این شبستان سه برج شبیه هم قرار دارد که بناى اولى متعلّق به عبدالقهّار است که از داخل به صورت هشت ضلعى و هر ضلع آن به طول 2 و ارتفاع 4 متر است و بر فراز آن گنبدى عرقچینى به ارتفاع 2 متر دارد و در وسط آن صورت قبرى است. درِ آن چوبى و شالوده بنا از سنگ لاشه و ملاط گل و خشت و آجر است.

بقعه این امامزاده در میان قبرستان و گلزار شهداى روستاى صدرآباد، در 19 کیلومترى شرق شهر بوئین زهرا واقع شده است.

بقعه، بنایى ساده به ابعاد 14×10 متر است که شامل دو اتاق تو در توست و ایوانى در شمال شرق دارد. گنبد بنا به صورت غنچه‏اى به قطر 2 و ارتفاع 5/2 متر است. بام بقعه ایزوگام و در وسط بقعه ضریح آهنى کوچکى نصب شده است. در جنوب بقعه گلزار شهداى جنگ تحمیلى قرار دارد که ابهّت خاصّى به زیارتگاه داده است.

بقعه این امامزاده در میان روستاى قدیم‏آباد، در 11 کیلومترى جنوب باختر شهر قزوین قرار دارد.

اصل بنا بسیار قدیمى و به صورت مربّع و به ابعاد 5×5 متر مى‏باشد که چهار زاویه آن را با ایجاد چهار طاقنما و گوشواره به دایره تبدیل نموده و در نتیجه گنبد عرقچینى بنا را بر آن استوار ساخته‏اند. درِ بقعه از جانب شمال باز مى‏ شود و سه درِ دیگر در جهات دیگر دارد. بر روى دیوار خشت و گلى بقعه، گچ اندود شده و در وسط بقعه ضریح آهنى به ابعاد 20/1×2 متر قرار دارد که بر بالاى آن اشعار ذیل خطّاطى شده است:

این مضجع شریف که از عرش برتر است

  الحق ظهیر زاده موسى بن جعفر است

چون کعبه مراد ز هر سو که بنگرى

  روى خلایق از همه جا سوى این در است

باب الحوائج است چو بابش در این دیار

  حاجت طلب ز درگه او تا میسر است

اندر مراتبش چه بگویم که در جهان

  این رتبه بس در این که رضا را برادر است

اى دل نگر چو خلد برین بارگاه او

  خوشبو ز نامه ختن مشک و عنبر است

بقعه این امامزادگان در میان قبرستان عمومى روستاى یریجان از بخش مرکزى بوئین زهرا واقع شده و چشم انداز آن زیبا است.

بناى قبلى که از خشت و گل بود در سال 1388 تخریب نمودند و ضریح چوبى آن بر روى قبر نهادند و در حال ساخت بناى بزرگى در حدود دویست متر مى‏باشند. متأسّفانه از هویّت شخصیّت مدفون اطّلاعى حاصل نشد.

بقعه این امامزاده در خارج از آبادى بیدستان در میان مزارع گندم و ذرت، در 10 کیلومترى جنوب خاور قزوین واقع شده است.

بنایى کوچک و هشت ضلعى که ابعاد هر ضلع آن دو متر و در سالیان اخیر ساخته شده است. درِ بقعه از جانب شمال باز مى‏شود و دو پنجره در جهت شرق و غرب دارد. گنبد بنا از داخل هرمى و از خارج کلاه خودى است که نماى خارجى آن را ایزوگام نموده‏اند. در وسط بقعه ضریح آهنى گهوره‏اى شکلى به ابعاد 20/1×2 و ارتفاع یک متر نصب شده است. در مقابل درِ ورودى بقعه، درخت توتى است که اهالى پارچه‏هاى سبزیى جهت برآورده شدن حاجت به آن دخیل بسته‏ اند.

بقعه زیباى امامزادگانِ دو تن، به فاصله 5 مترى بقعه سیّد عبدالقهّار و امامزاده على اصغر و در مجاورت مسجد جامع فاطمة الزهرا علیهاالسلام روستاى کلنجین، در 25 کیلومترى شهر آوج واقع شده است.

بنایى برج گونه که از خارج به صورت مدوّر و از داخل به شکل هشت ضلعى است و هر یک از اضلاع آن یک طاقنماى بلند محرابچه‏اى ساخته شد و در ارتفاع 3 مترى با انحناى دیوار، آن را به دایره تبدیل نموده و سپس گنبد عرقچینى بنا به قطر 4 و ارتفاع 2 متر را بر آن استوار ساخته‏اند. این بنا از سنگ لاشه و ملاط گل ساخته شده و اخیرا توسّط سازمان میراث فرهنگى مقاوم سازى و بندکشى و نماسازى با خشت و گل شده است. صورت دو قبر در داخل بقعه است که در گذشته داراى صندوق چوبى بود که به جهت فرسودگى از بین رفت و در گوشه‏اى انداخته شد.

بقعه این امامزادگان در ابتداى شهرک عصمت‏ آباد در سمت چپ جاده بوئین زهراء به قزوین، واقع شده و از دیرباز مورد توجّه زایران است.

بقعه، بنایى نسبتا قدیمى است که در سالیان اخیر علاوه بر تعمیرات، توسعه‏هاى زیادى در آن صورت گرفته است. اصل بنا که متعلّق به دوره قاجاریّه است، شامل اتاقى به ابعاد 8×8 متر با ضخامت دیوار یک مترى است که چهار زاویه اتاقِ مرقد را با ایجاد طاقنما و گوشواره به دایره تبدیل نموده و سپس گنبد دو پوش بنا را بر آن استوار ساخته‏اند. گنبد از داخل به صورت عرقچینى و از خارج به صورت مخروطى است و قطر گنبد 6 و ارتفاع آن بیش از 4 متر است. در شمال، جنوب و شرق بقعه، شبستانى به ابعاد 5×10 متر احاطه نموده و ایوان بقعه نیز در شرق واقع شده است. دو گلدسته در جانبین مدخل اصلى بقعه تعبیه شده که از نوع آهن و ارتفاع آن بیش از چهار متر مى‏ باشد.

بقعه این امامزاده در ابتداى روستاى اک، در جانب چپ ورودى آن، بر روى تپّه‏اى با چشم انداز فوق العاده زیبا، در حدود 20 کیلومترى شهر آوج واقع شده است.

به اعتقاد اهالى، شخصیّت‏هاى مدفون در این بقعه، سید فتاح، جعفر، امّ لیلى و خاتون از نوادگان امام سجّاد علیه‏السلام هستند. بقعه به صورت برج مدوّر به قطر 5 و ارتفاع 5/7 متر است که 20/4 متر آن را ارتفاع و الباقى گنبد مخروطى و ساقه آن تشکیل مى ‏دهد. شالوده بنا از سنگ لاشه و ملاط گل ساخته شده و در سالیان اخیر گچ اندود شده است.

بقعه این امامزاده در میان قبرستان عمومى روستاى چسکین، در 18 کیلومترى شرق شهر بوئین زهرا واقع شده است.

بنایى ساده و برج گونه به قطر چهار و ارتفاع شش متر است که در وسط آن صندوق چوبى به ابعاد 1×2 متر قرار دارد. شالوده بنا از خشت و گل ساخته شده و درِ آن از جانب مشرق باز مى‏شود و یک پنجره در جانب جنوب دارد.

در شرقِ بقعه شبستانى به ابعاد 8×10 متر در سالیان اخیر ساخته شده و قبر سه تن از سادات روستاى  چسکین در آن است که اسامى آنان عبارتند از؛ سیّد آقا بالا موسوى فرزند سیّد ابوالقاسم متوفّاى 1298 ه . ق، سیّد ابوالقاسم موسوى فرزند سیّد حسن متوفّاى 1311 ه . ق، و سیّد جلال‏ الدّین حاجى سیّد رضایى متوفّاى 1381 ه . ق. به اعتقاد اهالى، امامزاده جعفر از فرزندان امام هفتم علیه‏السلام است. به جهت روشن شدن ازن دیدگاه هنگامى که به شرح حال و زندگانى جعفر بن موسى علیه‏السلام خواهیم پرداخت.

بقعه این امامزادگان در انتهاى روستاى اسماعیل‏آباد، بر روى مرتفع‏ ترین جاى روستا با چشم انداز فوق العاده زیبا و دیدنى واقع شده است.

بناى قبلى که از خشت و گل بود در حدود 16 سال قبل تخریب شد و بجاى آن بناى مربّع شکلى ساخته شد که از داخل به صورت 8 ضلعى است و هر یک از اضلاع آن دو متر است و درِ ورودى آن از جانب مشرق باز مى‏شود و ابتداى آن، شبستان کوچکى به ابعاد 4×4 متر قرار دارد. براى دسترسى به بقعه از طرف شرق، 20 پلّکان به صحن و ایوان آن راه دارد.

در هر ضلع از بنا، یک طاقچه تعبیه شده و بر فراز آن گنبد دو پوشى اجرا
شده است. این گنبد به صورت عرقچینى به قطر 6 و ارتفاع 2 متر است که در
ساقه آن 4 پنجره جهت نورگیرى تعبیه شده و بر روى آن یک گنبد شلجمى
کوچک به ارتفاع 5/3 متر قرار دارد که بالاى آن را حلب پوش نموده‏اند. کف
و یک متر از دیوار بقعه سنگ‏کارى شده و الباقى گچ اندود است.

قبر امامزادگان به اندازه یک متر از کف بقعه بالا آورده‏اند و با سنگ مرمر
مزیّن ساخته و روى آن را پارچه سبز انداخته‏اند. زمین زیارتگاه بیش از
چهارصد متر مربّع است که دور آن دیوار کشى و موزاییک شده است.

بقعه این امامزاده در داخل روستاى یریجان از بخش مرکزى بوئین زهرا، جنب حسینیه بزرگ و قدیمى آن واقع شده است.

شالوده بنا از سنگ لاشه و آجر ساخته شده و ابعاد آن 6×6 متر است و دو در در جانب مغرب و مشرق دارد. در وسط بقعه، ضریح آهنى کوچکى است که با پارچه سبز پوشش یافته است. بر فراز بقعه گنبدى عرقچینى به قطر 4 و ارتفاع 2 متر قرار دارد که از خارج ایزوگام و از داخل سیمان اندود است. ازاره حرم با سنگ گرانیت سفید تزیین شده است. در جانب غرب بقعه یک اتاق جهت آشپزخانه طرّاحى شده و زمین زیارتگاه بیش از هزار متر مربّع است. در جانب شمال بقعه، مسجد یا حسینیه بزرگى قرار دارد که مساحت آن قریب به سیصد مترمربّع  است و بیش از یکصد سال عمر آن مى‏ باشد.

بقعه با شکوه و بسیار عالى این امامزاده درمیان روستاى منصور در 26 کیلومترى شهر آوج و 110 کیلومترى شهر قزوین واقع شده است.

بناى منحصر به فرد این امامزاده که متعلّق به اوایل دوره صفویّه است، شامل ایوان، گنبد، رواق و صحن مى‏باشد. ایوان بقعه درشمال واقع شده و در طرفین آن دو رواق دوطبقه‏اى قرار دارد که از هرجهت راه پلّه‏اى به سمت بالا درطبقه دوّم راه مى‏یابد. ایوان به ابعاد 5×4 و ارتفاع بیش از 8 متر است.

بقعه این امامزاده در انتهاى روستاى خروس درّه، کنار مسجد محل، در 12 کیلومترى شهر آوج و 110 کیلومترى شهر قزوین واقع شده است.

بقعه، بسیار زیبا و به صورت مربّع و به ابعاد 5×5 متر مى‏باشد که درِ آن از جانب جنوب باز مى‏شود. تمام ازاره بقعه، اندازه 50/1 سانتى‏متر با سنگ مرمر تزیین شده و الباقى دیوار گچ اندود است. چهار زاویه بقعه را با ایجاد چهار طاق‏نما به دایره تبدیل نموده و در نتیجه، گنبد بنا را بر آن استوار ساخته‏ اند.

بقعه این امامزاده در خارج از آبادى سلیمان‏آباد از دهستان دشتابى شهرستان بوئین زهرا و در میان قبرستان عمومى رستا، در 36 کیلومترى جنوب باخترى قزوین قرار دارد.

اصل بنا از خارج به صورت هشت ضلعى است که در هر یک از زاویه‏ ها با ایجاد طاق‏نما به دایره تبدیل شده و سپس گنبد کلاه‏خودى بنا به قطر 5 و ارتفاع 4 متر را بر آن استوار ساخته‏اند. این گنبد از خارج به صورت  عرقچینى مطبق و باورق زرد پوشش یافته و ابهّتى به زیارتگاه داده است.