مزارات ایران و جهان اسلام

این بقعه در شش کیلومترى جنوب خاورى محمّد آباد (مرکز بخش دو دانگه)، در خارج از روستاى خوش نشان بر روى تپّه اى مشرف بر روستاى برارده و خوش نشان واقع شده است.

بقعه ساده اى به ابعاد 8×5 متر و شامل دو اتاق تو در توست که اتاق اوّل به ابعاد 2×4 متر است که به عنوان شبستان از آن استفاده مى کنند. مرقد امامزاده درویش در اتاق دوّم که به ابعاد 3×3 متر است قرار دارد و در وسط آن صندوق پرکار نسبتاً قدیمى است که ابعاد آن 2×1 متر که اسماء جلاله در جانبین صندوق و بر روى آن با خط کوفى منبّت شده است. بخشى از این صندوق از بین رفته که با چوب معمولى تعمیر نموده اند. شالوده بنا از خشت و گل است.

محراب کوچکى در سه جهت حرم قرار دارد. از سبک بنا و نوع آجرهاى بکار رفته در آن فهمیده مى شود که متعلّق به اواسط دوره صفویّه است که به جهت تعمیرات غیراصولى، اصالت خود را از دست داده است.

بام بنا حلب سر و زمین زیارتگاه حدود هزار مترمربع است. تمام دیوار بیرونى بقعه را با رنگ سبز چمنى نقاشى نموده اند و بر بام بقعه نیز گنبدى کوچک به ارتفاع یک متر تعبیه کرده اند.