مزارات ایران و جهان اسلام

در شانزده کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، روستاى سرسبز و زیباى علوى کلا قرار دارد. در انتهاى روستا بر روى تپّه اى مشرف بر رود تجن و باغات و مزارع شالى، بقعه امامزاده سیّد رضا واقع است که از چشم انداز فوق العاده اى برخوردار است.

بناى قبلى که از چوب، با بام سفال سر بوده را تخریب و بنایى برج گونه و به صورت هشت ضلعى دایره اى به ارتفاع هشت متر ساخته اند. گنبدى کلاه خودى به ارتفاع هفت متر با نماى خارجى قیراندود (ایزوگام) بر بالاى بقعه احداث نموده اند که فاقد تزیین مى باشد. درب بقعه چوبى و از جانب شمال شرقى باز مى شود. در کنار بقعه حسینیه اى در حال احداث مى باشد. زمین زیارتگاه بیش از یک هکتار است که درختان آزاد و بلوط به وفور در آن مشاهده مى شود. تعدادى از درختان عمرى بالغ بر صد سال دارند.

ضریحى چوبى نه چندان قدیمى بنا، زیر گنبد بر سر قبر امامزاده مى باشد و پارچه هاى سبز روى آن را پوشانیده است. اهالى گویند که خفته در مزار سیّد رضا کیا برادر سیّد صادق رضا مدفون در روستاى پایین دزاست هر چند بر این ادّعاى خود دلیلى اقامه ننمودند، امّا با برخى قراین مى توان شخصیّت مدفون در بقعه را سیّد کیا ابورضا بن حمزة بن هادى بن جعفر بن محمّد بن حسن بن أحمد المنقذى بن جعفر بن عبدالله العقیقى بن حسین الأصغر بن امام سجّاد(علیه السلام) دانست.

ابوطالب مروزى از سکونت عموهاى او به اسامى ابوالقاسم ابراهیم کیاکى، خلیفه، حمزه و یحیى و محمّد ابوحرب در سارى سخن رانده و نسل آنها را در این شهر ذکر مى کند، سپس مى نویسد: در این زمان سیّد کیا أبورضا از سادات حسینى امارت طبرستان را دارد.^([1]) بنابر این معلوم مى گردد که سید کیا ابورضا از سادات جلیل القدر و از امراء شهر سارى در قرن ششم هجرى بوده است، زیرا ابوطالب مروزى بعد از سال 614 هـ . ق وفات یافته است. و اینکه کیا ابورضا به سیّد رضا کیا تبدیل شده در اکثر اسامى سادات به وضوح این تصحیف آشکار است.

براى اطّلاع بیشتر از زندگانى پدر بزرگوارش به امامزاده حمزه رضا مدفون در روستاى آبلو مراجعه شود.