مزارات ایران و جهان اسلام

این آرامگاه در 33 کیلومترى شمال غربى کیاسر (مرکز بخش چهاردانگه) و در وسط روستاى کوات واقع است.

بنا در عین سادگى، بسیار زیبا و قدیمى است و باید آن را متعلّق به دورة صفویّه یا قبل از آن دانست. شالودة بنا از سنگ لاشه و سیمان و گچ است و شامل ایوان کوچک، رواق و بقعه می‌باشد. بر فراز آن گنبدى شلجمى به ارتفاع چهار متر قرار دارد. درب چوبى بقعه از جانب جنوب باز مى‏شود. پس از عبور از این درب، در سمت چپ آن، راه پله‏اى وجود دارد که به گنبدخانه راه مى‏یابد. پس از عبور از دو پلکان، به فضاى حرم مى‏رسیم که شامل اتاقى به ابعاد 7×4 متر است و قوس بندى‏هایى در زوایاى آن مشاهده مى ‏شود.

گنبد بقعه از داخل به شکل عرق چینى است و در کنار آن نیز گنبد کوچک‏ترى قرار دارد. صورت چهار قبر در زیر این گنبد واقع است که دو تاى آن در جانب راست ـ که یکى از آن‏ها از همه بزرگ‏تر است ـ ، در وسط و الباقى در سمت چپ مى‏باشد. اهالى معتقدند که خفتگان در این مزار، سیّد شمس‏الدّین و همسر او و فرزند او از اعقاب سیّد عمادالدّین ورى و از نوادگان امام موسى کاظم(ع) مى‏باشند.

مدخل اصلى حرم که خود داراى سه گنبد کوچک عرق چینى است، شبستان یا نمازخانة بقعه را تشکیل مى‏دهد که طول آن هفت متر و عرض آن سه متر است. زمین زیارتگاه حدود هزار مترمربّع است و دور محوّطة آن را سنگ‏چین نموده‏اند.

آن‏چه که اهالى اعتقاد دارند و خفتگان در مزار را جدّ سیّد میرعماد مدفون در ورى مى‏دانند صحیح است و این جا را باید مدفن سیّد جلیل القدر أبومحمّد شمس الدّین حسن بن برهان الدّین حسین بن أمین الدّین محمّد بن کمال الدّین حسن بن وجیه الدّین على بن قسیم الدّین قاسم بن زین الدّین محمّد بن قاسم الشیخ بن ابراهیم العسکرى بن موسى ابى سبحة بن ابراهیم المرتضى بن امام موسى کاظم(ع) دانست. زیرا چنان که در قسمت امامزاده سیّد على مدفون در روستاى لنگر و امامزاده عمادالدّین مدفون در روستاى ورى خواهد آمد، سادات موسوى از قرن چهارم در منطقة هزار جریب ریاست تام و املاک فراوان داشته و بیشتر در همین مناطق دفن شده‏اند.

بنابراین سیّد شمس الدّین به همراه همسر و فرزند خود محمّد و نزار در این مکان آرمیده‏اند. او جدّ پنجم سیّد عمادالدّین مدفون در روستاى ورى است.