مزارات ایران و جهان اسلام

این آرامگاه در دهکدة «نایه» (ناحیه) ـ از دهکده‏هاى اوزرود نور ـ واقع شده و عمارت آن داراى بنایى هشت ضلعى با بام هرمى هشت ترک کلاه درویشى است. در جانب غرب، مسجدى متصل به بقعه وجود دارد که شکل ستون‏ها و «فیل‌پا»هاى آن، معرف قدمت آن است. در داخل بقعه و بر روى طاقنماهاى هشتگانه، یک در میان، نقش سرو و خورشید نقّاشى شده است. بالاى سردرگاهى‏ها نیز با خط نسخ گچبرى شده است.

دو نورگیر مشبک در طرف غرب و شرق بنا قرار دارد. بقعه، داراى درِ کنده‌کارى دو لنگه‏اى است که بر لنگة راست آن چنین خوانده مى‏شود: «وقف کرد استاد نصرالدّین ابن استاد سهراب کاردگر المعروف فى الناى فى تاریخ ماه مبارک جمادى الاخر سنة ستة و ثمانون و ثمانمائة» (886). و نیز داراى ضریحى چوبى است که بانى آن، وکیل الملک نورى بوده و در 1288 ه.ق ساخته شده است. در مسجد قدیمى متصل به بقعه نیز که درى یک لنگه است، داراى کنده کارى به صورت شانزده ضلعى و دو کتیبه است. تاریخ ساخت آن چنین آمده است: «وقف کرد استاد خرداک آهنگر ابن حسن حداد فى تاریخ ماه ذى قعدةالحرام سنه سبع و سبعون و ثمانمائة» (877).

نسب امامزاده به امام موسى کاظم (ع) رسانیده شده است.