مزارات ایران و جهان اسلام

این بناى تاریخى در 6 کیلومترى شهر شیروان و در قسمت شمال شرقى بقعة امامزاده حمزه رضا ‰ واقع شده است. بناى مقبره مربوط به دوران تیموریان و حدود سال 785 هـ . ق ساخته شده است. ساختمان مقبره، خشتى و نماى خارجى آن، هشت ضلعى است؛ به طورى که اضلاع درگاه ورودى به داخل مقبره حدود 6 متر و دیگر اضلاع، 20/4 متر طول دارد. ارتفاع و عرض درهاى ورودى، به ترتیب 20/2 متر و 40/1 متر است. در قسمت فوقانى آن‏ها، قوسى ساخته شده است. ضخامت دیوارها 20/1 متر و قسمت داخلى بنا، چهارگوشه است. این مقبره گنبدى دارد که ارتفاعش از قسمت فوقانى بنا 5/2 متر و تا زیر گنبد 20/4 متر است. مقبرة تیمورى، متعلّق به یکى از سرداران معروف امیر تیمور گورکانى است که داراى سنگ قبر سیاه رنگى بوده که دزدیده شده است. بر دو روى سنگ، خطوطى حک بوده که به علّت ساییدگى دقیقاً خوانده نمى‏شده؛ اما کلمه «عیدخواجه» تا اندازه‏اى واضح‏تر از بقیّه خطوط بوده است در کتب تاریخى، از عید خواجه به عنوان یکى از سرداران معروف تیمور نام برده شده است.

عدة دیگرى از محقّقان اعتقاد دارند که این بنا احتمالاً از دورة شاهرخ میرزا ـ فرزند تیمور ـ است. ضمناً قسمت داخلى بنا، گچبرى و بالاى سردرها، دور تا دور به رنگ فیروزه‏اى، گچبرى و کتیبه نویسى شده است که آثار آن به خوبى مشاهده مى‏شود. البته بعضى از معمّرین، مقبره مذکور را به شیخ تیمور نسبت مى‏دهند که نمى‏تواند مورد قبول باشد؛ زیرا طبق وقف‏نامة موجودِ امامزاده حمزه رضا به تاریخ «شهر ذیقعدة الحرام سنة 1045 هـ . ق که با خط بسیار زیبایى نگاشته شده، واقف املاک، شخصى به نام امیر محمّد شیخ تمورى ـ ولد شیخ حسن تمورى ـ از اعقاب میر درویش حسن زیارتى، متولى و خدمه حضرت امامزاده حمزه رضا‰ ذکر شده که بیش از 20 نفر از بزرگان و معتمدان محلى وقت، این وقف نامه با ارزش را امضا و مهر کرده‏اند. البته این احتمال وجود دارد که جنازه میر درویش حسن ـ جد بزرگ شیخ تمور ـ را در داخل مقبرة تیمورى دفن کرده باشند.

این بنا به شمارة 4808 و در تاریخ 19/12/1380 به ثبت آثار تاریخی رسیده است.