مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در میان روستاى ایج از دهستان لاسگرد بخش سرخه و در فاصله 27 کیلومترى شهر سرخه واقع شده و به بقعه شیخ معروف است و در گذشته به آن سلطان درویش هم مى‏گفتند. از شجره نامه مدفونین در بقعه اطّلاع دقیقى در دست نیست، لکن تعدادى از معتمدین محل که سال‌ها متصدى بقعه بوده‏اند معتقدند که این بقعه از آثار دورة قاجاریّه و ذوزنقه‏اى و دارای سه قبر گچى به ابعاد 180×2 و بلندى 50 سانتى‏متر است که متعلّق به شیخ محمود، شیخ حسین و شیخ احمد نامی است که بر روى آن‏ها یک ضریح چوبى مشبّک بدون سقف به ابعاد 56/2×20/2 و ارتفاع 35/1 سانتى متر وجود دارد. گنبد بدون ساقه و به شکل عرقچینى و ارتفاع آن از پشت بام حدود 3 متر است. ارتفاع ایوان 6 متر و عرض راهرو ورودى به اتاق آرامگاه 45/1 متر و در دو طرف آن دو تخت (سکو) به ابعاد 50/4×40/2 متر وجود دارد.

آرامگاه فاقد حریم بوده و اطراف بقعه محل دفن اموات اهالى روستا مى‏باشد. مساحت زیر فضاى بقعه 25 متر مربّع است.

این بنا به شماره 4424 و در تاریخ 5/9/1380 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.