مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در خیابان امام خمینى  شهر مأمونیّه، در 42 کیلومترى شمال غربى شهر ساوه واقع شده و مشهور به «سلطان سیّد منصور و شاهزاده منصور» است.

ساختمان بقعه، قدیمى و داراى صحن و دو ایوان شمالى و جنوبى است. پلان بقعه هشت ضلعى است که چهار ضلع اصلى آن بزرگتر و چهار ضلع گوشه‏ها کم عرض‏تر مى‏باشند.

گنبد قدیمى آن به صورت عرقچینى و آجرى کم خیز است و از داخل داراى گچکارى و نقوش هندسى و کتیبه نستعلیق است. 12 آئینه کوچک در فضاى زیر گنبد و آئینه کارى‏هایى در اطراف دیوارهاى بقعه به چشم مى‏خورد.

بقعة این امامزاده در چهار کیلومتری روستاى پیک از  توابع شهرستان زرندیّة و در کیلومتر چهل اتوبان ساوه ـ تهران واقع شده است.

شکل ساختمان بقعه، از داخل به صورت یک مربّع چهار ضلعى به ابعاد حدود 5/8×7 متر است که از بیرون از پى به ارتفاع حدود 3 متر چهار ضلعى و بعد از آن به ارتفاع 70/1 به صورت هشت ضلعى است و بر روى آن، گنبد به صورت مخروطى از داخل و هرمى 12 ترک از خارج احداث شده است.

در طرفین حرم، دو اتاق به ابعاد 70/2×20/3 در حدود سال 1330 ساخته شده و روى آن‏ها نیز دو اتاق کوچک احداث شده است. در زمان قاجاریّه و در حدود سال 1250 هـ. ق، ایوان با شکوهى به بقعه الحاق شده که ارتفاع آن 5/6 متر است.

بقعة این امامزادگان در محلّة زرندکهنه و در شهر مأمونیه از توابع شهرستان زرندیه واقع شده و به پنج بزرگوار مشهور است.

ساختمان بقعه، شامل یک ایوان شمالى و یک فضاى آرامگاهى، اتاق مرقد است که به شکل مربّع و ابعاد هر ضلع آن قریب به پنج متر مى‏باشد. بر بالاى بقعه، گنبدى شلجمى دو پوش آجرى قدیمى قرار دارد که با ساق نسبتاً بلند است. در زیر این فضا، سردابه‏اى بود که در سالیان اخیر مسدود شده است.