مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در خیابان شهدای محلّة جورآباد شهر سنندج قرار دارد و به «سلطان عبدالله و طاقه گوره» مشهور است. ساختمان بقعه شامل دو بخشِ امامزاده، مسجد و صحنی در ضلع شمالی است.

ورودی چوبی زیارتگاه، دارای طاق آجری است و در وسط حیاط حوض کوچکی قرار دارد. در ضلع غربی صحن، ساختمان امامزاده با دو گنبد عرق‌چین مسقّف شده قرار دارد. مسجد این مجموعه، در روبروی درِ ورودی قرار دارد و در طرفین آن، دو ردیف پلّه مارپیچی که به حجره‌های کوچکی منتهی می‌گردد، تعبیه شده است. 

از عوامل تزیینی بنا می‌توان به طاق‌نماهای آجری با قوس‌های نیم دایره، نعل اسبی، خفته و راسته و... اشاره کرد. با توجّه به نوع معماری موجود، احتمالاً این بنا در دورة قاجار ساخته شده است. مسجد این مجموعه دارای شبستانی با چهار ستون چوبی به سبک مساجد کردستان است.

این بقعه به شمارة 9613 و در تاریخ 27/5/1382 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است. متأسّفانه از نسب شریف شخص مدفون اطّلاعی حاصل نشد.