مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده بر فراز تپّه‏اى در شهر منجنیق، با چشم‏ انداز فوق العاده زیبا قرار دارد.

بقعه، بنایى قدیمى و بجا مانده از دورة صفویّه است که ظاهراً قبل از آن نیز وجود داشته و سپس در زمان صفویّه بازسازى شده است.

بقعه بر روى تپّه‏اى تاریخى واقع گردیده و براى رسیدن به آن باید از 34 پلّکان عبور نمود و «سنگ آسیاى منجنیق» کنار آن افتاده و آب رود زرد از میان آن مى‏گذرد و مشرف به روستا، با چشم‏انداز فوق العاده زیبا و دیدنى است. بقعه شامل ایوان، گنبد، حرم و صحن مى‏باشد. ایوان بنا رو به جانب مغرب باز مى‏شود و توسّط دو پلّکان به کف آن که به ابعاد 4×4 متر و داراى دو طاق است، راه مى‏یابد. پس از عبور از این فضا، به شبستان کوچکى مى‏رسیم که به دالان هشتاد سانتى‏مترى منتهى مى‏شود که با خم شدن باید به اتاق مرقد رسید. این اتاق به ابعاد 5×5 متر مى‏باشد و چهار زاویة آن را با چهار فیل‌پوش به دایره و سپس به هشت ضلعى مبدّل نموده‏اند و گنبد دو پوشة بنا را بر آن ایجاد کرده‏اند.

بقعة این امامزاده در بالاى تپّه‏اى خارج از روستاى سرحانى، با چشم‏انداز فوق العاده زیبا واقع شده است.

بنایى زیبا و قدیمى و بجا مانده از دورة صفویّه است که شامل ایوان، شبستان و حرم مى‏باشد. ایوان بقعه، رو به جانب شمال باز مى‏شود و طرفین آن، دو در کوچک تعبیه شده و به شبستان کوچک بقعه که به ابعاد 5×6 متر است، راه مى‏یابد. شبستان داراى طاق بندى است که توسّط دو پلّکان به عمق حرم راه مى‏یابد. اتاق مرقد یا حرم به صورت مربّع و به ابعاد 4×4 متر مى‏باشد که چهار زاویة آن را با ایجاد چهار طاق‏نماى کوچک به هشت‌ضلعى تبدیل نموده و سپس گنبد بنا را که از داخل به صورت چترى و 18 پَر است، بر آن ساخته‏ اند.

مشهور به «سلطان ابراهیم»، بقعه باشکوه این امامزاده، در 42 کیلومترى شهر ایذه، در جنوب روستاى صالح به نام کارتا، بر روى تپّه‏اى طبیعى با چشم‏انداز زیبا واقع شده است. بنا قدیمى و متشکّل از دو گنبدخانه و اتاق‏هاى ورودى است که هر یک به یکدیگر راه دارند. بناى اصلى و بزرگ متعلّق به سلطان ابراهیم مى‏باشد و در قسمت پشت بنا، مرقد سیّد شرف الدّین که کوچک‏تر است، قرار دارد.

آرامگاه شابوالقاسم در سمت راست جادّة دزفول ـ شوشتر واقع شده است.

این بنا مشتمل بر سر در ورودى، کفش کن، شبستان مسجد و بقعه است. سر در ورودى دو ستون بازویى بسیار قدیمى با آجرهاى زیرین بسیار قطور دارد. شبستان مسجد طرح مستطیل دارد. سردر ورودى این شبستان، راهروی بقعه است و از سنگ‏هاى تراشیدة کهنه‏اى به اشکال مکعب هلالى طاق رومى ساخته شده است. قسمت بالایى سردر در دورة ایلخانى گچبرى شده است. داخل بقعه، فاقد هرگونه تزیین است.

بقعة این امامزاده، حدود 35 کیلومترى شهر بهبهان، خارج از بخش دشت فریدون و نزدیک آبادى سردشت زیدون واقع شده است.

بنایى نسبتاً قدیمى و باشکوه، با حرم و رواق‏هاى نسبتاً کهنه و سردرِ کاشی‌کارى شده و حیاط و ایوان است. جلوى بنا، ایوانى سرتاسرى به طول 16 متر با دو غرفة جانبى ساخته شده است. بر دو طرف ایوان، پایه‏هاى دو مناره با پوشش کاشى بر جاى مانده است. نماى بنا با کاشى‏هایى به رنگ سبز، سیاه، سفید و زرد به سبک دورة قاجار کاشی‌کارى شده و ایوان و غرفه‏هاى جانبى نیز با گچ‏برى طاقچه نماها و آیینه‏کارى تزیین گردیده است. درون حرم نیز مقرنس‏کارى و آیینه‏کارى نفیسى از دورة قاجار دارد. بر بالاى حرم، گنبدى شلجمى ساخته شده است. پوشش ایوان توسّط طاق پیش و پس، مرکّب از سه طاق پیش و سه طاق پس صورت گرفته است.

قبرى گچین، بدون لوح سنگى، زیر ضریح چوبى قرار دارد. در بدنة ایوان، سنگ قبرى به تاریخ 1331 هـ . ق به چشم مى‏خورد و در مدخل صحن حیاط، بر قفل زنجیر، تاریخ 1309 حک شده است.