مزارات ایران و جهان اسلام

این بقعه در سیزده کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، در خارج از روستاى زرّین آباد قرار دارد. بناى قبلى امامزاده که از خشت و گل بوده را تخریب و به جاى آن بنایى به شکل مستطیل به ابعاد 17×7 متر ساخته اند که شامل دو اتاق تو در است و درب آن از جانب مغرب باز مى شود.

هنوز پنجره هاى مشبّک عصر قاجارى در این بقعه نصب است. پوشش بام بقعه حلب سر و قبر امامزاده در اتاق دوّمى که کوچکتر است قرار دارد و بر روى آن دو صندوق کوچک و بزرگ قرار گرفته که صندوق کوچکى به ابعاد 20/1×9 و ارتفاع شصت سانتى متر و صندوق بزرگى که مشبّک است به طول چهار و عرض 20/1 و ارتفاع 30/1 سانتى متر است. دو زیارتنامه با خط نستعلیق بر دیوار شمالى بقعه نصب است که در آخر آن ضمن معرّفى امامزاده به حمزة بن هادى سال وقف را 1257 و 1258 هـ . ق ذکر نموده که بر این اساس بیش از یکصد و هفتاد سال قدمت دارد.

این بقعه در دوازده کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، در روستاى پرچى یا پارچى کلا قرار دارد.

بقعه در آخر روستا واقع است و شامل بنایى ساده به ابعاد 4×5 متر و به صورت مربع مستطیل که سقف آن با پوشش پشم سیمان (ایرانیت) است. قبر امامزاده در انتهاى بقعه قرار گرفته و صندوقى چوبى نه چندان قدیمى بر روى آن قرار دارد.

بناى قبلى که از خشت و گل بوده را تخریب و به جاى آن بنایى مستطیل شکل به ابعاد 30×20 متر ساخته اند. بام بقعه پشم سیمان (ایرانیت) است و سقف را با ایجاد تورفتگى به شکل کاسه، سه گنبد بزرگ تعبیه نموده اند و الباقى سقف را پلکانى ساخته اند. تمام دیوارهاى حرم را پنجره کار گذاشته اند که صورت زیبایى به بقعه داده است. قبر امامزاده در ابتداى درب باب الحوائج است که به صورت سه طبقه و با سنگ مرمر تزیین شده است. سنگهاى قدیمى متعلّق به قرن هفتم و هشتم هجرى در پیرامون بقعه، در بازسازى حرم کشف شده که اینک در منزل یکى از اهالى نگه دارى مى شود و نشان از قدمت این مزار و گورستان آن دارد. زمین این زیارتگاه حدود 35000 مترمربع است.

این بقعه در شهر کیاسر (مرکز بخش چهاردانگه) و در میان گورستان قدیمى و عمومى آن قرار دارد که به شاهزاده حسین مشهور است.

بقعه به شکل مستطیل به ابعاد 13×30/5 سانتى متر و شامل دو اتاق تو در تو با بام حلب سر است. قبر امامزاده در اتاق دوّم قرار دارد و درب آن از جانب شمال باز مى شود و چهار جهت بقعه، پنجره اى جهت نورگیرى تعبیه نموده اند.

در هشت کیلومترى شهر محمّدآباد (مرکز بخش دودانگه) روستاى سوته کلا که به آن سودکلا نیز مى گویند واقع است. در میان گورستان عمومى روستا، سه مزار قدیمى قرار دارد که یکى از آنها متعلّق به امامزاده حسین است. زمین این زیارتگاه حدود دو هزار مترمربع است.

این بقعه در پنجاه مترى جنوب بقعه درویش على حاجى قرار دارد که بنایى ساده از خشت و گل است که بام آن حلب سر مى باشد.

این بقعه در خیابان امیر مازندرانى و در محلّه شاهزاده حسین واقع شده است.

بقعه چهار ضلعى و مسجدى متّصل به آن است. سرسازى چوبى با پلور و شیر سر که در قدیم سفال پوش بوده و در سالیان اخیر پشم سیمان (ایرانیت) شده، بنا را متعلّق به دوره قاجاریّه مرتبط مى سازد، اما اصل بنا متعلّق به دوره مرعشیان است. زمین این زیارتگاه حدود هزار و سیصد متر مربع است و دور آن را حصار کشى نموده اند.

این بقعه در چهل و دو کیلومترى جنوب شهر کیاسر (مرکز بخش چهار دانگه)، در ابتداى آبادى چالو واقع است.

بقعه بسیار ساده و به ابعاد 3×4 متر است که بام آن چوبى و بخشى از آن فرو ریخته است. او را از خویشان امامزاده میر على اکبر مدفون در همین روستا مى دانند.

این بقعه در بیست و چهار کیلومترى شمال خاورى شهر پل سفید، در خارج از روستاى خرّم آباد واقع شده است.

بنایى نسبتاً قدیمى به شکل مستطیل به ابعاد 10×5 متر با بام حلب سر و شامل دو اتاق تو در توست، اتاق اوّل به عنوان شبستان استفاده مى شود که ابعاد آن 3×5 متر مى باشد. 

این آرامگاه باشکوه در دوازده کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، و در سمت راست جاده اصلى و پس از آرامگاه امامزاده حمزه رضاى هولار قرار دارد. بقعه از خارج با طرح هشت ضلعى و از داخل به صورت دایره است. ایوان کوتاه و ورودى مستطیل شکل با سازه آجرى به ابعاد 2×7 متر در شمال بقعه قرار دارد که از آن به عنوان مدخل اصلى و شبستان استفاده مى کنند.

درب چوبى زیبا که در سال 1378 هـ .ش توسّط عزیزالله ذوقى ساروى در حرم نصب شده، حلقه اتصال حرم و شبستان است. نماى دیوارهاى حرم از بیرون آجر و از درون سیمان سفید با تزیینات سیمان برى است. شش پنجره در اضلاع مختلف حرم تعبیه شده که جهت نورگیرى از آن استفاده مى کنند.

این بقعه در شش کیلومترى خاورى شهر سارى، در میان گورستان عمومى روستاى سمسکنده واقع شده است.

بنا قدیمى و از سنگ لاشه و گل ساخته شده و ابعاد آن 15×5 متر است که ایوانى کوتاه در جانب شمال دارد و به عنوان مدخل از آن استفاده مى شود. پس از عبور از ایوان، دو پلکان به سوى پایین راه دارد که قبر امامزاده مشاهده مى شود، طول و عرض آن سه متر و به ارتفاع شصت سانتى متر بالا آورده اند و روى آن را پارچه سبز انداخته اند. گویند امامزاده حسن بهمراه خواهر خود در این مکان آرمیده است. پوشش بام بقعه سفال سر است و به جهت حفاریهاى غیرمجاز ضربه اى مهلک بر پیکر بنا حاصل شد و اصالت خود را از دست داده است.

این بقعه در سه کیلومترى خاورى شهر سارى، در پس کوچه هاى روستاى ذغالچال واقع شده و شامل بناى ساده اى به ابعاد 3×3 متر با پوشش بام پشم سیمان (ایرانیت) است. صندوقى چوبى در وسط بقعه است که از ارزش خاصّى برخوردار نیست. گویند که مدفن امامزاده حسن معروف به گل ارغوان در اینجاست اما از نسب او اطّلاعى ندارند و ما نیز به سندى که ما را به این مهم رهنمون سازد بدست نیاوردیم.

این بقعه در ده کیلومترى خاورى شهر سارى، در وسط درختان آزاد و خارج از روستاى بادله قرار گرفته است.

بنایى مستطیل شکل به ابعاد 17×5 متر که شامل دو اتاق تو در توست و در اتاق بزرگتر که به ابعاد 12×5 متر است قبر امامزاده واقع شده که به اندازه سى سانتى متر بالا آورده اند و پارچه سبز روى آن انداخته اند. بام بقعه با پوشش پشم سیمان (ایرانیت) است. کرامات زیادى به خفته در مزار منسوب است.

این بقعه در بیست و هفت کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، در خارج از روستاى آق مشهد، بر روى تپّه اى مشرف بر کوهها و جنگلها و درّه ى اطراف، با چشم انداز فوق العاده زیبا و دیدنى قرار گرفته است.

بنایى ساده اما قدیمى به شکل مستطیل به ابعاد 12×7 متر است که شامل دو اتاق تو در تو مى باشد. پوشش بام آن حلب سر و درب آن از جانب جنوب باز مى شود. درب ورودى بقعه قدیمى است و بر بالاى آن پس از بسم الله آمده است: توکلت على الحى الذى لایموت. پس از عبور از این در به اتاق کوچکى به ابعاد 6×4 متر مى رسیم که درب قدیمى مدخل اصلى حرم قرار دارد.

این بقعه در دوازده کیلومترى جنوب محمّد آباد (مرکز بخش دو دانگه)، در بالاى تپّه اى مشرف بر تمام روستاى میانا و پاجى با چشم انداز فوق العاده زیبا و دیدنى قرار دارد. بنایى هشت ضلعى به ابعاد دو متر و ارتفاع سه متر با بام حلب سر است که صورت قبرى در وسط بقعه واقع شده و به عنوان کت بانو نیز مشهور است. زمین زیارتگاه بیش از دو هزار مترمربع مى باشد.

این بقعه در سیزده کیلومترى شمال خاورى شهر سارى، در انتهاى گورستان عمومى روستاى سورک و پشت بناى یادبود شهداء جنگ تحمیلى واقع شده است.

بقعه ساده اى به طول بیست، و عرض پنج متر با سه اتاق تو در تو که فاقد هر گونه تزیین است.

این بقعه در بیست و هفت کیلومترى شهر کیاسر (مرکز بخش چهاردانگه) و در وسط آبادى نوکنده واقع است.

بناى قدیمى که از خشت و گل بوده را در سال 1383 هـ . ش تخریب و بجاى آن بنایى به ابعاد 9×7 متر ساخته اند که درب آن از جانب مشرق باز مى شود و سه پنجره در اطراف دارد. دو ستون فى ما بین قبر امامزاده جهت برقرارى سقف چوبى بنا تعبیه نموده اند.

این بقعه در شش کیلومترى خاورى شهر سارى، پایین تپّه اى در روستاى سمسکنده واقع شده است.

اتاق کوچکى به ابعاد 4×4 متر به ارتفاع دو متر است که دربى از جانب شمال دارد و قبر امامزاده را بیست و پنج سانتى متر بالا آورده و روى آن پارچه سبز انداخته اند.

این بقعه در بیست و سه کیلومترى شمال خاورى شهر سارى، در میان باغات دشت ناز و در قطعه بیست و سه واقع شده است. این آرامگاه در گذشته جزء روستاى بالا محله ورکلا بوده که امروزه بخش اعظم آن جزء محدوده دشت ناز گردیده است.

بنایى ساده به ابعاد 5×5 متر با ایوانى کوچک در میان درختان و در وسط باغ دشت ناز است. ضریحى آهنى به طول دو و عرض 20/1 و ارتفاع شصت سانتى متر در وسط بقعه است.

این بقعه در شش کیلومترى جنوب خاورى شهر کیاسر (مرکز بخش چهار دانگه)، در وسط روستا، بر روى تپّه اى مشرف بر رودخانه فصلى و تکیه یا مسجد امام حسین(علیه السلام)قرار دارد. مزار ساده اى به ابعاد 4×4 متر با بام حلب سر و صندوق چوبى ساده اى است. اهالى، خفته در مزار را سیّد جمال الدّین پسر میر عمادالدّین مدفون در روستاى ورى از نوادگان حضرت امام موسى کاظم(علیه السلام)مى دانند و مى گویند: این روستا را نیز سیّد جمال الدّین بنا کرده از اینرو به سیّد جمال الدّین کلا مشهور شده است.^([1]

در دو کیلومترى شمال خاورى سارى، پس از میدان امام (رحمه الله)، جاده کمربندى، بعد از پل عابرِ، سمت چپ، جاده ى خاکى است که به روستاى زرگرباغ منتهى مى شود. بعد از عبور از میان باغات مرکّبات به بقعه ى باشکوهى مى رسیم که به سیّد جلال الدّین مشهور است.^([1]) آرامگاه امامزاده شامل بقعه و مسجد متّصل به آن است که از جمله بناهاى برج گونه با طرحى دایره شکل است. ارتفاع مدور برج پنج متر و ارتفاع هرم آن شش متر است. در ارتفاع دو سوّم از پایه، قابسازى هاى مستطیلى ـ جاى کتیبه و کاشى ـ و بر فراز آن، دو حاشیه زنجیره مانند آجرى، گرداگرد بدنه برج را فراگرفته که یکنواختى سطح صاف بنا را به گونه اى مطلوب در هم شکسته است. در زیر محل شروع گنبد، یک ردیف قرنیس سینه کفترى و یک حاشیه از نیم دایره ها ایجاد شده و سپس گنبد هرمى شکل آجرى خوش ترکیب بنا بر پا شده است.^([2]) پوشش زیرین بقعه، عرقچینى و دور ساق گنبد نیز آیة الکرسى نوشته اند. بنا از داخل به صورت هشت ضلعى است و در میان آن صندوق ساده اى قرار داشته که بجاى آن ضریحى آهنى به طول دو متر و عرض 20/1 سانتى متر و ارتفاع دو متر نصب نموده اند.