مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در هزار مترى جنوب روستاى بیش درّه و جنوب شرق روستاى کلاته شوقان، در 5 کیلومترى غرب شهر شوقان و در 70 کیلومترى شمال شهر جاجرم واقع شده است.

شالوده بنا از خشت و گل ساخته شده و متعلّق به اوایل دورة قاجاریّه است. پلان بقعه به شکل مربع با گنبد عرقچینى است که در وسط آن صورت قبرى مى‏باشد که فاقد سنگ قبر و ضریح است. به اعتقاد اهالى، چهار سیّد در این مکان مدفون مى‏باشد. از این رو بقعه به چهار سیّد نیز معروف است.

بقعة بسیار زیبا و قدیمى این امامزاده در قلب روستاى زو ارم، در 26 کیلومترى جنوب غرب شهر شیروان واقع شده و به معصوم زاده مشهور است.

بقعه، در میان شیب تند روستا به سوى درّه و رودخانه فصلى با چشم انداز مناسب و زیبا واقع شده است. شالودة بنا از سنگ لاشه و ملاط گل و گچ ساخته شده و گنبد بنا از داخل و خارج به صورت عرق‏چینى است. نماى داخلى گنبد از گچ و نماى خارجى آن روى ساقه‏اى حدود نیم مترى استوار است و سپس با حلب پوشش یافته و به شکل چترى در آمده است. این حلب به جهت نگهدارى رطوبت و نفوذ آب از گنبد به داخل بقعه است.

بقعة زیباى این امامزاده در خارج از روستاى دهنة اجاق، در 49 کیلومترى شمال غرب شهر صفى آباد و حدود چهل کیلومتر شهر اسفراین قرار دارد.

بنا، میان غار طبیعى واقع شده که با دخالت انسان به صورت پلان مستطیل شکلى به طول تقریبى 40 و عرض 5/4 و ارتفاع 5 متر ساخته شده است که مساحت آن تقریباً دویست مترمربّع مى‏باشد. دیوار این غار با آجر پوشش یافته و گچکاری شده است. اتاق مقبره به صورت مربّع و به ابعاد 56/4×58/4 متر و ارتفاع حدود 9 متر و داراى گنبدى دو پوش است که از داخل به صورت عرقچینى و از خارج به صورت کلاه‏خودى مى‏باشد و در ساقه آن چهار پنجره جهت نورگیری احداث شده است. تزیینات بکار رفته در این بقعه شامل، طاق نماها و طاقچه‏ها در شیوه‏هاى مدوّر و هلالى و شاخ بزى مى‏باشد. مصالح بکار رفته در آن سنگ، گچ، آهک و ملاط ساروج است.

بقعة این امامزاده در 5 کیلومترى غرب مرکز بخش شوقان، در مجاورت شمال روستاى چپّه و در 72 کیلومترى شمال شرق شهر گرمه قرار دارد.

چشم انداز بقعه بسیار زیبا و دیدنى است و در سالیان اخیر بازسازى شده و شامل گنبد، شبستان و ایوان مى‏باشد. بقعه به شکل مربّع مستطیل و به ابعاد 15×17 متر است. ایوان بنا در جنوب آن واقع شده و ابعاد آن 5/3×3 و ارتفاع آن حدود 4 متر مى‏باشد که در دو طرف آن دو اتاق تعبیه شده است. نماى ایوان، با سنگ مرمر تزیین شده و در جانبین آن دو گلدسته به ارتفاع 6 متر قرار دارد.

بقعه باشکوه این امامزاده در حدود 40 کیلومترى غرب اسفراین و 8 کیلومترى جنوب غرب روستاى کوران قرار گرفته است. این بنا معروف‏ترین و قدیمى‏ترین مزار شهرستان اسفراین و مشهور به احمد رضا است.

بنا با هیبتى سترگ، به دور از آبادى و در میان دشت نسبتاً گرمى، انسان را به دیدار خود فرامى‏خواند. شکل بنا، عبارت از مستطیل عظیمى است که طول آن 29 متر و عرض آن 19 متر مى‏باشد. در چهار جهت اصلى بنا، چهار ایوان بزرگ تعبیه گردیده است. ایوان شرقى و غربى به صورت قرینه ساخته شده، لیکن ابعاد آن متفاوت است. ایوان شرقى 3×5 و ایوان غربى 5/3×5 متر مى‏باشد. دو ایوان شمالى و جنوبى کاملاً قرینه و داراى ابعاد 4×3 متر است.

بقعة باشکوه این امامزاده در یک کیلومترى شمال روستاى دربند، کنار جادّه آسفالته‏اى که روستاى دربند را به روستاهاى طبر و شقان متّصل مى‏کند، در 17 کیلومترى شمال شهر سنخواست از توابع بخش شقان قرار دارد.

بنا داراى نقشه چهار ضلعى و متأثّر از سبک چهار طاقى است. پلان چهار ضلعى بنا در ارتفاع 5/3 مترى با ایجاد یک پوشش مثلثى شکل بر کنج‏ها و یک طاق‌نماى کم عمق در هر ضلع و چهار طاق‌نماى دیگر با چهار روزنه در وسط اضلاع به پلان هشت ضلعى تبدیل شده، سپس دایره گنبد، که از داخل به شکل نیم کاسه است، تعبیه شده است.

بقعة این امامزاده در خارج از روستاى کرپشتلى (=کرپوشلى بالا) از بخش رازوجرگلان بجنورد و در 7/78 کیلومترى شمال غربى شهر راز واقع شده و به سیّد ابراهیم مشهور است.

بناى امامزاده ساختمانى مخروبه با ویژگى‏هاى معمارى ایلخانى است. مستند نگارى و حفظ و مطالعات باستان‏شناسى این اثر مى‏تواند در پژوهشهاى باستان‏شناسى این دوران در منطقه حائز اهمیّت باشد. بیش از 90 درصد بناى این امامزاده تخریب شده است و مهمترین مواد باستان‏شناسى سطح آن آوار سنگ و آجر و ساروج است.

این آرامگاه در دو کیلومترى شرق شهر جاجرم، در ابتداى جادّه جاجرم ـ سبزوار واقع شده و به خواجه مهزیار مشهور است.

گویا در گذشته علاوه بر این بنا چند بقعه تاریخى دیگر در این محل وجود داشته که امروزه اثرى از آنها بر جاى نمانده است. ورودى بنا در ضلع شمالى و داراى پلان مربع شکل به ابعاد هر ضلع 5/7 متر است که حدود 5/1 متر ضخامت دیوار آن است و تنها شامل یک اتاق به ارتفاع چهار و نیم متر است که با ایجاد چهار گوشواره در زاویه‏ها به هشت ضلعى و با کمک فیلپوشها به دایره تبدیل شده و در نتیجه گنبد بنا بر آن استوار شده است. این گنبد به صورت عرقچینى و به ارتفاع 5/7 متر است و در ساقة آن چهار پنجره جهت نورگیرى و تهویة هوا طرّاحى شده است. با توجّه به گچبرى، رنگ آجرها و همچنین شکل گنبد، ساخت اوّلیّة بنا را به قرن هفتم تا دورة تیمورى مترتب مى ‏سازد.

این آرامگاه در ابتداى روستاى ادکان، در 33 کیلومترى شمال شرق شهر اسفراین واقع شده است.

ساختمان آرامگاه، بنایى از خشت و گل و به شکل مربع است که چهار زاویة آن را با ایجاد چهار گوشواره و به کمک چند چوب به هشت ضلعى و سپس به دایره تبدیل نموده‏اند و در نتیجه گنبد بنا را بر آن استوار ساخته‏اند. نیمى از گنبد بلند بنا فرو ریخته و سوراخ یک مترى در آن ایجاد شده است.

این آرامگاه در بالاى تپّه‏اى در ابتداى روستاى گورپان، در 22 کیلومترى جنوب غربى شهر اسفراین واقع شده و چشم‌انداز آن زیبا است.

این بنا از لحاظ تقسیم بندى پلان، جزء آرامگاه‏هاى چهار ضلعى گنبد دار بجا مانده از دورة  سلجوقى است. ابعاد بنا در داخل 5/5 متر و از بیرون 5/8×5/8 متر و ارتفاع آن نیز در حدود 5/8 متر مى‏باشد. ضخامت جدارهاى بنا در حدود 5/1 متر است.

این آرامگاه زیبا و باشکوه بر روى تپّه‏اى مشرف بر رودخانه خسرویه مایوان در روستاى خسرویه در 31 کیلومترى جنوب غربى شهر فاروج، با چشم انداز فوق العاده زیبا و دیدنى واقع شده است.

ساختمان بقعه، بنایى بسیار قدیمى است که شالودة آن از سنگ لاشه و ملاط گل و گچ ساخته شده و جهت استحکام آن از ساروج و چوب و نیز نماى خارجى آن از کاه و گل استفاده شده است. بقعه، ایوانى در جانب مشرق دارد که پس از عبور از آن به مرقد بى‏بى راه دارد و بر بالاى آن گنبدى هرمى کوچک به ارتفاع 2 متر قرار دارد. قبر دوّم که در اتاق متّصل به اتاق اوّل واقع شده، متعلّق به باباست و توسّط یک درب به هم متّصل مى‏شوند. در بالاى این اتاق، گنبد هرمى به ارتفاع 4 متر نمایان است که با حلب پوشش داده‏اند تا باعث نفوذ آب به سقف و گنبد خانه و نهایتاً به داخل بنا نشود. در میان بقعه، دو صندوق چوبى منبّت کارى زیبا به چشم مى‏خورد که نشان مى‏دهد این بنا قبل از صفویّه ساخته شده است.

این مقبره زیبا در میان قبرستان عمومى روستاى نقدو[1] (از دهستان سیوکانلو،بخش مرکزى)، در 5/37 کیلومترى شمال شرق شهر شیروان واقع شده است.

بناى قبلى که از خشت و گل بود در سال 1385 تخریب شد و با همیارى اهالى روستا، بناى کنونى به ابعاد 10×12 متر ساخته شد که درِ آن از جانب جنوب و شمال باز مى‏شود و دو پنجره جهت نورگیرى و تهویه هوا در هر طرف دارد.

در وسط بقعه، چهار ستون به فاصله 2 مترى از همدیگر قرار دارد که جهت استوار سازى سقف و گنبد خانه مى‏باشد. در میان همین ستون‏ها، صورت قبرى است که به اندازه بیست سانتى متر از کف بقعه بالا آورده‏اند و بر روى آن پارچه سبز نهاده‏اند. کف بقعه سیمانى، و یک متر از دیوار آن سرامیک و الباقى گچ اندود است.

این مقبره در بالاى تپّه‏اى در قبرستان روستاى میلانلوى سفلى[1] (ازدهستان جیرستان، بخش سرحد)، در 61 کیلومترى شمال شرق شهرشیروان واقع شده است.

بنایى بسیار ساده از خشت و گل که به صورت مربّع ساخته شده و ابعاد آن 5×5 متر است و درِ آن از جانب جنوب باز مى‏شود. بام آن چوبى وصورت قبرى در وسط آن نمایان است. اهالى از هویّت شخصیّت مدفون اطّلاع دقیقى ندارند و حتى نام متوفّى را نمى‏دانند. عدّه‏اى از قول پدرانشان نقل مى‏کنند که وى از سادات و از علماى زمان قاجاریّه بوده و به زهد و تقوى آراسته بوده است.

 این مقبره در میان قبرستان عمومى روستاى نظرعلى[1] (از دهستان جیرستان، بخش سرحد)، در 52 کیلومترى شمال شهر شیروان واقع شده است.

بنایى جدید التاسیس است که به اندازه سه پلکان از کف صحن ارتفاع دارد و ابعاد آن 8×8 متر و درِ آن در جانب جنوب باز مى‏شود و چندین پنجره در جهات دیگر دارد. بر فراز بقعه، گنبدى به صورت غنچه‏اى به قطر و ارتفاع قریب به 2 متر قرار دارد که فاقد تزیینات است. در میان بقعه نیز صورت قبرى است که روى آن را با پارچه سبز پوشانده‏اند.

مقابل ورودى بقعه، زمین ورزشى فوتبال قرار دارد و چشم انداز بقعه نیز زیباست. متأسّفانه به جهت بسته بودن درِ بقعه از شخصیّت مدفون اطّلاعى حاصل نشد و اهالى نیز خود مطلبِ خاصى نمى‏دانستند.

بقعه این امامزاده در ابتداى روستاى باغ[1] [2] (از دهستان قوشخانه، بخش سرحد)، در 58 کیلومترى شمال غرب شهر شیروان واقع شده است.

بنا شامل دو اتاق تو در توست؛ ابعاد اتاق اوّل که قبر بابا شیخ در آن قرار دارد، به ابعاد 5×5 متر مى‏باشد که توسّط دو تیر چوبى سقف آن نگه داشته مى‏شود و بام آن نیز چوبى است.

در میان دو ستون، صندوق فلزى قرار دارد که ابعاد آن 40×10/1 سانتى متر مى‏باشد. درِ بقعه از جانب جنوب باز مى‏شود و درى نیز در مشرق که به اتاق دوّم که ابعاد آن 6×5 متر است، راه مى‏یابد.

 مقبره زیبا و قدیمى بابا خوشگلدى در ابتداى روستاى یاسر آباد[2] (از دهستان حومه، بخش مرکزى)، و در میان قبرستان عمومى، در 6/19 کیلومترى شرق شهر شیروان واقع شده است.

شالوده بنا از سنگ لاشه و ملاط گل ساخته شده و دیوار و گنبد آن از خشت و گل است. اصل بناى مرقد به ابعاد 6×6 متر است که بیش از یک متر ضخامت دیوار آن مى‏باشد. در چهار زاویه بنا با استفاده از چوب به فاصله چهل سانتى مترى از دیوار و به صورت پلّکانى، گوشواره‏اى ایجاد نموده و سپس گنبد مخروطى بنا را بر آن استوار ساخته‏اند. این گنبد به ارتفاع قریب به 3 متر است که قوس شرق آن فرو ریخته است.

بقعه قبور سادات در خیابان سعدى نرسیده به میدان کوهنورد شهر شیروان واقع شده و از معروفیّت خاصّى برخوردار است.

این بنا که در گذشته از رونق خوبى برخوردار بود، متأسّفانه به جهت پاره‏اى از مسائل، مورد بى مهرى قرار گرفته است. اخیراً فنداسیون مسجد بزرگى در کنار این بقعه پى ریزى شد و خودِ بقعه در گوشه‏اى خارج از مسجد قرار گرفته است. بقعه فعلى که به صورت یک فضاى مستطیل شکل است. اینک به عنوان انبار وسایل مسجد در آمده و قبور سادات در انتهاى این انبار قرار دارد.

علماى انساب درباره شخصیّت‏هاى مدفون در بقعه اختلاف نظر دارند.

 مشهور به «پیره شهید»، این زیارتگاه در انتهاى روستاى پیره[1] [2] (از دهستان قوشخانه، بخش سرحد جنب منزل داوود اقبالى، در 67 کیلومترى شمال شرق شهر شیروان واقع شده است.

بناى قبلى که از خشت و گل بود در ماه گذشته تخریب شد تا بناى جدیدى بسازند. فنداسیون بناى جدید چیده شد و ابعاد آن قریب به 5×5 متر است.

این بقعه بر روى تپّه‏اى در انتهاى روستاى قلعه بیگ قره چشمه[1] (از دهستان سیوکانلو، بخش مرکزى)، در 5/35 کیلومترى شمال شرق شهر شیروان با چشم انداز فوق العاده زیبا واقع شده است.

این بنا که تماماً از خشت و گل و چوب و سنگ لاشه ساخته شده، شباهت زیاد به بقعه بابا خوشگلدى در یاسر آباد دارد. بقعه از خارج و داخل به صورت مربّع و به ابعاد 5×5 متر است و پى آن از سنگ لاشه ساخته شده و چهار زاویه اتاق را با استفاده از چوب به ارتفاع سى سانتى مترى از همدیگر بالا آورده‏اند تا گنبد مخروطى بنا بر آن استوار سازند. این گنبد به ارتفاع تقریبى چهار متر از داخل و سه متر از خارج بناست و بخشى از جانب شرق بقعه فرو ریخته که بجاى آن با چوب و خشت و گل پوشش داده شده است.

این بقعه در بالاى تپّه‏اى مشرف بر روستاى قلعه بیگ قره چشمه[1] (ازد دهستان سیوکانلو، بخش مرکزى)، با چشم انداز فوق العاده زیبا، در 5/35 کیلومترى شمال شرق شهر شیران، واقع شده است.

بنایى ساده از سنگ لاشه و ملاط گل به ابعاد 4×4 متر ساخته شده است که نماى خارجى آن کاه و گل است. بام بقعه چوبى و درِ آن از جانب جنوب رو به آبادى باز مى‏شود. صورت قبرى به ارتفاع قریب به چهل سانتى متر در وسط بقعه قرار دارد که بر روى آن پارچه سبز کشیده‏اند. پیرامون بقعه قبرستان قدیمى و جدید روستاست که بیش از سه هزار متر مى‏باشد.

اهالى جز نام صاحب بقعه، اطّلاعى از تاریخ وفات و شرح حال او ندارند.