سایت علمی پژوهشی زیارتگاه های ایران جهان اسلام (امامزاده ، بقعه، آرامگاه، مقبره، مزار، گنبد، تربت، مشهد، قدمگاه، مقام، زیارت، معرفی عالمان انساب، کتابشناسی مزارات و زیارت و انساب
این بقعه در شش کیلومترى شمال شهر سارى، در میان گورستان بزرگ روستا واقع شده است.
بنایى تازه ساخت، کرسى بلند و برج گونه است که ارتفاع آن هفت متر و ارتفاع تقریبى گنبد پنج متر است. نماى خارجى گنبد قیراندود (ایزوگام) شده و بر روى آن گنبد کوچک شلجمى از نوع حلب زرد گذاشته اند.
این بقعه در چهل و چهار کیلومترى شمال خاورى شهر سارى، در ابتداى روستاى دنگسرک واقع است.
بنا متعلّق به دوره قاجاریّه و به شکل هشت ضلعى است که هر یک از اضلاع آن چهار متر و پوشش بام آن حلب سر است. شالوده بنا از خشت و گل و آجر است که در سالیان اخیر بخشهایى از آن را سیمان کارى و داخلش را گچ اندود کرده اند.
ایوانى که مدخل اصلى بقعه در آن است از مغرب باز مى شود و شامل اتاقى به ابعاد پنج در پنج متر و دو پنجره قدیمى در شمال و جنوب دارد. ارتفاع بقعه سه متر و بام آن پشم سیمان (ایرانیت) است. صندوقى چوبى در مزار نصب است که از قدمت چندانى برخوردار نیست. از هویّت خفته در آن اطّلاعى حاصل نشد.
این بقعه در سى و دو کیلومترى جنوب خاورى نکا، در انتهاى روستاى درزى کلا واقع شده است
بقعه، بنایى هشت ضلعى است که هر یک از اضلاع آن سه متر و درب آن از جانب مشرق باز مى شود. ارتفاع بعقه حدود چهار متر و پوشش و بام آن حلب سر است که ارتفاع آن دو متر و به صورت هرمى است. قبر امامزاده در آخر اتاق قرار دارد و صندوقى چوبى از آن محافظت مى کند. زمین زیارتگاه حدود ده هزار مترمربع است.
شهرت محلى نسب و کتیبه صندوق مرقد
عبّاس بن موسى(علیه السلام) کیست؟
عبّاس بن عبدالله بن امام موسى(علیه السلام)
فضایل علمى امامزاده عبّاس(علیه السلام)
جایگاه تفسیر على بن ابراهیم قمّى(رحمه الله)
این بقعه قدیمى در بیست و هشت کیلومترى جنوب خاورى شهر کیاسر (مرکز بخش چهاردانگه) در میان گورستان تاریخى و بزرگ و خارج از روستاى کوهستانى و زیباى برد قرار گرفته است. این بقعه به ابن عبّاس نیز شهرت دارد.
بقعه به صورت مربع شکل و به ابعاد 4×4 متر است که از سنگ لاشه و خشت و گچ ساخته شده است. ارتفاع بقعه با احتساب گنبد عرقچینى آن حدود 5/3 متر است. چهار جهت آن باز بوده و در زاویه هاى آن طاقنمایى به چشم مى خورد.
قدمت بنا بدون شک مربوط به عصر صفویّه است و بر اثر دستبرد و حفاریهاى غیرمجاز، سنگ قبر قدیمى آن را شکسته و خود بقعه را نیز ویران ساخته اند.
این زیارتگاه در بیست و دو کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، نرسیده به آبادى خرچنگ، در کنار زمین فوتبال روستا قرار دارد.
بقعه، تازه ساخت و به صورت هشت ضلعى منتظم به ابعاد چهار متر و ارتفاع چهار متر است که درب آن از جانب جنوب باز مى شود.
این بقعه در شش کیلومترى جنوب خاورى کیاسر (مرکز بخش چهار دانگه)، در ابتداى جاده منتهى به روستاى جمال الدّین کلا واقع شده است.
بنایى ساده به طول چهار و عرض سه متر است که ایوانى چوبى به طول سه متر با بام حلب سر دارد. درب آن از جانب شمال باز مى شود. در وسط بنا صندوقى به طول دو و عرض یک متر قرار دارد که روى آن پارچه سبز نهاده اند.
این بقعه در هیجده کیلومترى شرق شهر سارى، در روستاى جامخانه، در کوچه ى شهید محمّد باقرى واقع شده است.
بقعه، اتاق ساده اى به ابعاد چهار در پنج متر است که بام آن را با پشم سیمان (ایرانیت) پوشانیده و در سال 1383 ساخته اند. از هویّت صاحب مرقد اطّلاعى در دست نیست.
این آرامگاه در سى کیلومترى شمال خاورى کیاسر (مرکز بخش چهار دانگه)، و قبل از روستاى کوات و در جنوب روستاى پشرت در بین باغات قرار دارد.
بقعه، بناى ساده اى است که از خشت و گل و با بام چوبى ساخته شده و در نزد اهالى از احترام فوق العاده اى برخوردار است. اهالى وى را شاهزاده ابراهیم بن حسن معرّفى مى کنند و معتقدند که وى از کسان امامزاده على روستاى خلرد است.
این بقعه در دوازده کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى و در ابتداى روستاى پرچى یا پارچى کلا قرار دارد.
بناى قبلى که از گل و سنگ لاشه بوده توسّط حاج قاسم محمّدى تخریب و در سال 1381 هـ . ش نوسازى شده است. بقعه کنونى شامل دو اتاق تو در تو با سقفى کوتاه و صندوقى آلومینیومى بر روى مرقد است.
این بقعه در شانزده کیلومترى خاورى شهر کیاسر (مرکز بخش چهار دانگه)، نرسیده به روستاى ایول، در میان قبرستان باستانى و متروکه واقع شده است.
بقعه، متعلّق به دوره صفویّه و شامل سر درب، ایوان و حرم و دو گلدسته بود که بخشهایى از آن به جهت حفاریهاى غیرمجاز فرو ریخته است. ایوان بقعه که شامل یک اتاق چهار در چهار متر با دو گلدسته دو مترى بود تخریب شده و بقایاى آن هنوز باقى است.
در بیست کیلومترى شمال خاورى شهر سارى، در انتهاى روستا و میان قبرستان عمومى، دور درختى را پارچه سبز زده اند و مدّعى اند در گذشته این محل امامزاده اى مدفون بوده است. اما این ادّعا تاکنون ثابت نشده و در هیچ یک از منابع و حتّى در کتاب فرهنگ جغرافیایى آبادیهاى کشور به ثبت نرسیده است.
علّامه نسّابه سیّد محمّد کاظم یمانى موسوى از اعلام قرن نهم هجرى مى نویسد:
از نسل محسن بن محمّدالاکبر بن امام جعفر صادق(علیه السلام) در گیلان حکومت نموده اند که از فرزندان جلال الدّین مشهور به اشقر است. وى بدعقیده بود و راى فلاسفه در پیش داشت. جمع کثیرى از ایشان در ایّام خوارزمشاه به آتش کشیده شدند و این واقعه در سال 554 هـ . ق بوده است.
این بقعه در چهار کیلومترى خاورى شهر سارى، در حدود 5/1 کیلومترى جادّه اصلى نکا به سارى، در میان قبرستان عمومى روستاى آب بندانسر قرار دارد.
بقعه به شکل مستطیل به ابعاد 15×8 متر که درب آن از جانب مشرق باز مى شود.
در سه جهت بقعه پنجرههایى تعبیه کردهاند و قبر امامزاده در انتهاى بقعه قرار گرفته و صندوقى چوبى به طول دو، عرض 20/1 و ارتفاع 30/1 سانتىمتر از مرقد محافظت مى کند.
در چهارده کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، در کنار جادّه اصلى هولار به دودانگه، مزار باشکوه امامزاده حمزه رضا قرار دارد.
این بناى زیبا در مجاورت پاسگاه انتظامى هولار قرار گرفته و شامل ایوان، گنبد، حرم، صحن مشجّر و دیگر امکانات رفاهى است.
بنا در سال 1359 ه . ش پس از تخریب بناى قدیم ساخته شد و شامل ایوان کوتاه و منارهاى به قطر تقریبى شش متر و ارتفاع پانزده متر است که گنبدى کلاهخودى بر ساقهاى چهل سانتىمترى قرار دارد. ارتفاع گنبد حدود شش متر و قطر آن چهار متر است و فاقد تزیینات مىباشد و نماى خارجى آن را تنها با رنگ سبز نقّاشى نموده اند.
بقعه این امامزاده در 13 کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، در خارج از روستاى زرّین آباد قرار دارد.
بناى قبلى امامزاده که از خشت و گل بود را در سالیان اخیر تخریب نموده و به جاى آن بنایى به شکل مستطیل به ابعاد 17×7 متر ساختهاند که شامل دو اتاق تو در است و درب آن از جانب مغرب باز مى شود.
هنوز پنجرههاى مشبّک عصر قاجارى در این بقعه نصب است. پوشش بام بقعه حلب سر و قبر امامزاده در اتاق دوّمى که کوچک تر است قرار دارد و بر روى آن دو صندوق کوچک و بزرگ قرار گرفته که صندوق کوچک به ابعاد 20/1×9 و ارتفاع شصت سانتىمتر و صندوق بزرگ که مشبّک است به طول چهار و عرض 20/1 و ارتفاع 30/1 سانتىمتر است. دو زیارتنامه با خط نستعلیق بر دیوار شمالى بقعه نصب است که در آخر آن ضمن معرّفى امامزاده به حمزة بن هادى سال وقف را 1257 و 1258 ه . ق ذکر نموده که بر این اساس بیش از یکصد و هفتاد سال قدمت دارد.
بقعه این امامزاده در 12 کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، در روستاى پرچى یا پارچى کلا قرار دارد.
بقعه در آخر روستا واقع شده و شامل بنایى ساده به ابعاد 4×5 متر و به صورت مربع مستطیل که سقف آن با پوشش پشم سیمان (ایرانیت) است. قبر امامزاده در انتهاى بقعه قرار گرفته و صندوقى چوبى نه چندان قدیمى بر روى آن قرار دارد.
بقعه این امامزاده در 16 کیلومترى شمال خاورى شهر سارى، در میان گورستان عمومى روستاى اسرم قرار دارد.
بناى قبلى که از خشت و گل بوده را تخریب و به جاى آن بنایى مستطیل شکل به ابعاد 30×20 متر ساختهاند. بام بقعه پشم سیمان (ایرانیت) است و سقف را با ایجاد تورفتگى به شکل کاسه و سه گنبد بزرگ تعبیه نمودهاند و الباقى سقف را پلکانى ساختهاند. تمام دیوارهاى حرم را پنجره گذاشتهاند که صورت زیبایى به بقعه داده است. قبر امامزاده در ابتداى درب باب الحوائج است که به صورت سه طبقه و با سنگ مرمر تزیین شده است. سنگهاى قدیمى متعلّق به قرن هفتم و هشتم هجرى در پیرامون بقعه، در بازسازى حرم کشف شده که اینک در منزل یکى از اهالى نگهدارى مىشود و نشان از قدمت این مزار و گورستان آن دارد. زمین این زیارتگاه حدود 35000 مترمربع است.
در بیست کیلومترى شمال خاورى شهر سارى، در انتهاى روستا و میان قبرستان عمومى، دور درختى را پارچه سبز زده اند و مدّعى اند در گذشته این محل امامزاده اى مدفون بوده است. اما این ادّعا تاکنون ثابت نشده و در هیچ یک از منابع و حتّى در کتاب فرهنگ جغرافیایى آبادیهاى کشور به ثبت نرسیده است.
محمد بن زید، برادر حسن بن زید (داعى کبیر)، دانشمندى فقیه، ادیب، عارف و شاعر بود.([1]) وى به سال 270 هجرى جانشین حسن شد. او پیش از آن، برادر را در استمرار نهضتش یارى داده بود و مقام علمى و معنوى و سابقه او در نهضت، سبب شد که داعى کبیر، در اواخر عمرش از مردم و خواص براى او بیعت بگیرد. محمد بن زید، به هنگام مرگ برادر در گرگان بود. چون خبر درگذشت حسن را شنید، به سوى سارى حرکت کرد; اما سید ابوالحسین احمد بن محمد بن ابراهیم، داماد داعى کبیر، از فرصت استفاده کرد و از مردم آمل براى خود بیعت گرفت و جمعى از بزرگان دیلم را با بذل و بخشش، با خود همراه کرد و اموال و خزائن داعى را تصرف کرد و به چالوس رفت و مدت ده ماه حکومت نمود.
طراح وبلاگ: سید محمد علوی زاده
احمد مرداوی خزرجی
در جواب آقای برهانی دمت گرم عالی جواب دادی