فهرست مطالب:

موقعیّت آرامگاه امامزاده یحیى همدان.

نسب شریف..

توصیف آرامگاه امامزاده یحیى بن على حسنى.

موقعیّت آرامگاه امامزاده یحیى همدان

یکى از زیارتگاههاى مهم و با شکوه شهر همدان، بقعه معظم امامزاده یحیى است که در جنوب میدان امام خمینى قدس ‏سره همدان واقع شده است.

این بنا در سمت راست بلوار علویان در نزدیکى میدان عین القضات شهر همدان و در داخل محوّطه آموزشى واقع شده است. ساختمان بقعه، بنایى چهار ضلعى است که در نماى خارجى آن در گوشه‏ها، طرح‏هاى ستاره‏اى شکل تعبیه کرده ‏اند.

این بنای تاریی در محلّه زندی‌های همدان و نزدیک دبیرستان ابن سینا قرار دارد و از قرار معلوم مدفن «شیخ الاسلام حسن بن عطار حافظ ابوالعلاء» و جمعی از امرای سلجوقی است. حافظ ابوالعلاء در سال 521 هـ . ق در گذشت.

این برج در قرن هفتم و هشتم هجری به طرز ساده وبی پیرایه ساخته شده و بنای آن دوازده ضلعی آجری است که گنبدی هرمی با دوازده ترک آجری بر فراز آن دیده می‌شود. طول اضلاع دوازده‌گانه برج از بیرون بیش از دو متر و از درون کمی بیش از یک متر است.

بقعة این امامزاده در سه کیلومتری غرب امامزاده اظهر در روستای ینگی قلعه از توابع شهرستان همدان واقع شده و به امامزاده ینگی قلعه نیز مشهور است.

ساختمان بقعه، از بناهای دوران مغول و قرن هشتم محسوب می‌شود. پلان بنا دوازده ضلعی است و از آجر ساخته شده است. اندازه خارجی هر ضلع از وسط جرز تا جرز دیگر 36/2 متر و دهانه طاقنمای وسط هر ترک 60/1 متر و ابعاد داخلی هر ضلع از یک نبش تا نبش دیگر 68/1 متر و عرض دهانه وسط هر ضلع داخلی بالغ بر 86 سانتی‌متر است. بنا دارای دو در شمالی و جنوبی است که درِ جنوبی فعلاً مسدود شده است. ظاهراً بنا گنبدی مخروطی شکل داشته که تخریب شده است. کف برج که سرداب در آن قرار دارد با تیرهای چوبی پوشیده شده است. از تزئینات برج آثار کمی همچون کاشی‌های لاجوردی آن مشهور است و نشان می‌دهد که بنا در زمان آبادانی دارای تزئینات آجری و کاشی کاری معرّق و معقلی به رنگ‌های لاجوردی و فیروزه و خطوط کوفی در حاشیه‌های اطراف طاق‌نما داشته است.

بقعة این امامزاده در قسمت شمال غربى شهر همدان و در محدودة فضای سبز بقعة بابا طاهر عریان واقع شده و به هادی بن علی مشهور است.

بناى اصلى شمالی، اتاقى به طول و عرض حدود پنج متر با گنبد آجرى شانزده ترکى بر بالاى آن است. وضعیت ساختمانى حرم، متناسب و شیواست.

بقعة این امامزاده در محلّه‌ای به همین نام در یکی از محلّه‌های قدیمی شهر همدان ]محلّة آقاجانی بیگ[ و در بلوار مدنی قرار دارد. بقعه در وسط حیاط بزرگ مستطیل شکلی واقع شده و دیوارهای شمالی، جنوبی و شرقی آن نوساز است. دیوارهای نوساز دارای طاق نماهایی تزیینی و کم عمق است، ولی طاق نماهای ضلع غربی و شرقی، حجره مانند و دارای عمق مناسبی هستند.

مدخل اصلی صحن که در ضلع غربی حیاط واقع شده، دارای سردری بزرگ تر و زمان ساخت آن بر طبق تاریخی که موجود است سال 1373 هـ .ق است.

بقعة این امامزاده در روستاى وفرجین در 16 کیلومترى همدان واقع شده و به علّت استقرار در یکى از درّه‏هاى مصفّا و دلگشاى دامنه کوه الوند به امامزاده کوه یا امامزاده کوهستان نیز مشهور است. بنا از آثار دورة مغول و قرن هشتم هجرى قمری است.

ساختمان بقعه از جبهه بیرون به شکل مستطیل است. نماى آن از یک ایوان بزرگ که بر فراز ورودى مقبره احداث شده و اتاق‌هایى دو طبقه در دو سوى ایوان آن قرار دارد، تشکیل شده است.

بقعه این امامزادگان در بالاى تپّه‏اى در بخش جنوب شرقى روستاى ازناوه از بخش فامنین و در 80 کیلومترى شمال شرقى شهر همدان واقع شده است.

ساختمان بقعه، بنایى مربّع شکل از نوع مقابر چهارضلعى یک طبقه است که در گاهى رو به شمال دارد. ارتفاع بناى آن از بیرون 7/12 متر و ابعاد هر یک از اضلاع آن از خارج، و از داخل 5/6 متر است. دیوار سمت غرب به جهت وجود راه پله، از بقیّة دیوارها ضخامت بیشترى دارد. نقشه مربّع امامزاده در بالا بازدن ترنبه‌هایى به هشت ضلعى و پس از آن توسّط قوس‌هایى به شانزده ضلعى تبدیل گشته و گنبد در پوشه پیوسته‏اى بر آن شکل شانزده ضعلى تبدیل گشته است.

بقعة این امامزاده در روستاى خضر در شمال شرقى شهر همدان، بر فراز تپّه و مجاورت آبادى به همین نام که امروزه به شهرک مدنی تغییر نام پیدا کرده قرار دارد.

بنا از طرفى مربّع شکل به ابعاد 50/4 متر در هر ضلع و یک سقف گنبدى بر بالاى آن تشکیل شده است. آنچه بیش از همه در این بنا به چشم مى‏خورد تزیینات خطى زیبا و نفیسى است که بر حاشیه چهار طرف جبهه داخلى آن اضافه شده است.

بقعة این امامزاده به فاصلة کمی از میدان امام ـ میدان مرکزى شهر همدان، در پشت بانک مرکزی واقع شده و به شاهزاده حسین مشهور است. این بقعه بسیار باشکوه است و گنبدى عالى دارد. در جلوى بقعه، حیاط دلبازى است که درخت توت بسیار کهنسالى در آن جلب نظر مى‏کند. مدخل بقعه، در طرف مشرق حیاط قرار دارد که مشتمل بر ایوان متناسبى است و روى دیوارهاى آن به خط نستعلیق چند بیت از اشعار محتشم کاشانى نگاشته‏اند. بقعه بسیار وسیع و با روح بوده، به‏صورت هشت ضلعى منتظم ساخته شده است. طول هر یک از اضلاع هشتگانه آن، 30/3 متر است و در هر ضلع، طاق‏نمایى به‏صورت شاه‏نشین به عمق قریب 50/1 متر وجود دارد. این بقعه، از آثار عهد صفویّه است. بر فراز بقعه، گنبد آجرى زیبایى و در زیر آن ضریح بزرگ چوبى مشبکى قرار گرفته که هم‏عصر با ساختمان بقعه به نظر مى‏رسد و در داخل آن، مرقدى از کاشى فیروزه‏اى تیره‏رنگ واقع است. نوشته‏اند بقعه مزبور، سه بار تجدید بنا شده که یک مرتبه آن در زمان خواجه نصیر طوسیـ به زمان آبادانی ساختمان بقعه در دورة ایلخانان که نمای مقبره دارای کاشی و کتیبه‌ای به خط رقاع با تاریخ 738 هـ . ق داشته ـ و بعد در زمان صفویّه (قرن دهم زمان شاه سلیمان صفوی) مجدّداً آن را تعمیر کرده‏اند و آخرین بار در سال‌های اخیر که بقعه مورد مرمّت قرار می‌گیرد.

از اواسط خیابان شهدای شهر همدان، کوچه‏اى ]ملاجلیل[به سوى جنوب مى‏رود که به مسافت بسیار مختصر با یک پیچبه بازارچة پاى مصلّا مى‏رسد. با پیچ دوّمى، وارد کوچه حمّامِ خان مى‏شود و در سمت چپ، مزار با شکوهى به چشم مى‏خورد که به نام بقعه اهل بن على معروف است. همچنین این بنا در پایین تپّه مصلّا و در دامنة شمال غربى آن واقع گشته و به این آدرس مشهورتر است.

بقعة با شکوه این امامزاده در 83 کیلومترى همدان، در روستای درجزین واقع شده و به اظهر بن علی معروف است.

در محوّطه شمال شرقى درجزین که گورستان قدیمی روستا قرار دارد، برج تاریخى جالب توجّهى با گنبد مخروطى شکل بلند، به صورتى استوار و زیبنده، بینندگان و راهگذاران را متوجّه خود مى‏سازد و بلندى گنبد مخروطى این بنا و هیأت آن طورى است که از جادّه آسفالته هم تا مسافت چندین کیلومتر از میان درختان بلند آبادى درجزین، سر بر آسمان بر افراشته و مسافران علاقه‏مند را به خوبى از وجود یک بناى تاریخى قابل توجّه مطّلع مى‏ نماید.

بقعة این امامزاده در انتهاى خیابان باباطاهر شهر همدان، سمت چپ یکى از گورستان‏هاى معتبر شهر همدان قرار دارد.

بقعه آجرى با گنبدى که اخیراً روى آن را با سیمان اندود نموده ‏اند، در سمت شمال گورستان نمودار است. این بقعه به نام امامزاده اسماعیل خوانده مى‏شود و ساختمان آن، بناى مربّعى است که ضلع غربى آن برجستگى و قسمت محدّبى به صورت نزدیک نیم استوانه دارد و گنبد نسبتاً موزونى بر فراز این بناى مربّع استوار کرده‏اند. طول خارج هر ضلع بنا قریب هشت متر مى‏باشد که متجاوز از یک متر و نیم در دو گوشه سمت مغرب آن را به طور مورّب، یعنى پخ ساخته ‏اند.

این آرامگاه در غرب شهر همدان، بالاى تپّه مرتفعى مقابل بقعه امامزاده هادی بن على واقع است. در زمان سلطنت رضا شاه، شهردارى همدان، بناى جدیدى در محل سابق آن بنا کرد و ضمن پى ریزى، لوحه کاشى کوچک فیروزه رنگى مربوط به قرن هفتم هجرى در آن‌جا کشف گردید. که در اطراف آن، آیاتى چند به خط کوفى نوشته شده بود. کاشى مذکور اکنون در موزة ملّى نگهدارى مى‏شود. در سال‏هاى 30 ـ 1329 هـ . ق بناى آرامگاه بابا طاهر به هزینه شهردارى به صورت کنونى اصلاح و تکمیل گردید.

این بنا در نزدیکى میدان مرکزى شهر همدان، در ابتداى خیابان شریعتى و داخل کوچه زنگنه ـ مردخاى سابق ـ قرار دارد. بناى مزبور، عبارت از ساختمان سنگى و آجرى ساده و بى‏پیرایه‏اى با گنبد آجرى و به سبک بناهاى اسلامى است.

از وضع بنا چنین بر مى‏آید که ساختمان فعلى مربوط به قرن هفتم هجرى بوده که بر روى بناى قدیمى و اصلى ساخته شده است.

این آرامگاه باشکوه در کنار خیابان بوعلى شهر همدان قرار دارد که در دورة اخیر به جاى بناى قدیمى ساخته شده است. این بناى برجى توسّط مهندس هوشنگ سیحون به تقلید از بناى گنبد قابوس (397 هـ . ق) طرّاحى شده است. اختلاف عمده برج آرامگاه بوعلى سینا با گنبد قابوس، در ابعاد کوچک آرامگاه بوعلى، تعداد پره‏هاى برج و نیز در فقدان جدار برجى آن است.