سایت علمی پژوهشی زیارتگاه های ایران جهان اسلام (امامزاده ، بقعه، آرامگاه، مقبره، مزار، گنبد، تربت، مشهد، قدمگاه، مقام، زیارت، معرفی عالمان انساب، کتابشناسی مزارات و زیارت و انساب
امامزاده یحیى شیروان
فهرست مطالب این پست:
امامزاده هاشم و یحیى کمال آباد اراک
امامزاده سیّد یحیى دولت آباد بافت
در هفت کیلومترى شمال غرب شهر شیروان، در خارج از روستاى منصوران، بقعه باشکوهى قرار دارد که به امامزاده یحیى مشهور و معروف است و اهالى او را از نوادگان امام موسى کاظم علیه السلام مى دانند.
امامزاده یحیى کرچا سارى
فهرست مطالب این پست:
در روستاى تاکام کنار جاده پهنهکلا به دودانگه، بنایى قدیمى به شکل مستطیل به ابعاد 5 × 6 متر واقع است که شامل دو اتاق مىباشد. درب بقعه امامزاده از جانب مشرق رو به رودخانه لاجیم رود که حد تلاقى آب سد تجن نیز است، باز مىشود، و اتاقک کوچکى در جانب جنوب جهت خادم بقعه تعبیه شده است. بام بقعه حلب سر است و اخیرا انبارى نیز در کنار بقعه ساختهاند. بخشى از زمینهاى بقعه توسط آقاى علم امیرانى جهت مرغدارى تصرف شده است؛ با وجود این، زمین زیارتگاه حدود شش هزار متر مربع است.
فهرست مطالب پست:
موقعیّت آرامگاه امامزاده یحیى محلاّت..
نگاهى به یحیى و فضل از سوى علماى انساب..
شخصیّت مدفون در بقعه امامزاده یحیى محلاّت..
توصیف آرامگاه امامزاده یحیى محلاّت..
یکى از مزارهاى قدیمى و مورد احترام اهالى محلاّت، امامزاده یحیى و فضل الرضا است. این آرامگاه در کوى بالاى شهر محلاّت و در کنار خیابان سرچشمه، در گورستان عمومى واقع شده است . این بقعه شامل صحنى وسیع و حجره هایى در اطراف آن است . بناى بقعه داراى طرح صلیبى مرکّب از دو فضاى رومى پوش است که توصیف آن بعد خواهد آمد.
فهرست مطالب پست:
موقعیّت آرامگاه امامزاده یحیى.
بناى امامزاده یحیى در کنار بازار ساوه است که درنزد اهالى به سیّدیحیى و فرزندش سیّد ابوالرضا ، از احفاد امام موسى کاظم علیه السلام شهرت دارند.
بقعه این امامزادگان در دو کیلومترى شرق روستاى طایقان، و در 41 کیلومترى شمال باختر دلیجان و 39 کیلومترى شهر محلات واقع شده است.
ساختمان بقعه شامل یک بناى ایوان دار شمالى است که ابعاد 9/4×4 متر است و در بالاى آن گنبد شلجمى کوتاهى قرار دارد. در چپ مرقد، فضاى به عمق 5/1 متر قرار دارد که به صورت یک پستو است. در وسط بقعه، مرقد امامزادگان قرار دارد و حدود پنجاه سانتى متر از کف بقعه ارتفاع دارد و با گچ اندود شده و در آن ضریح فلزى سادهاى نصب است.
بقعه این امامزاده در میان روستاى حصار قلیچ، در 5 کیلومترى جنوب شرق شهر ساوه واقع شده و از آثار دوره صفویّه است.
ساختمان بقعه داراى یک اتاقِ مرقد با گنبد تک پوش آجرى کم خیز و یک ایوان جنوبى است.
بدنه داخلى و خارجى در هشت ضلعى و داخل آن داراى هشت طاقنماى کم عمق و گچکارى شده است. مرقدِ امامزاده حدود 90 سانتى متر از کف بقعه ارتفاع دارد. بدنه مرقد سنگى و روى آن اندود سیمان است. در سالیان اخیر این بنا مورد مرمت قرار گرفته و ازاره آن سنگ کارى شده است. زمین زیارتگاه حدود دویست متر مربع و در کنار آن قبرستان عمومى اهالى روستا است. این بنا به شماره 1389 و در تاریخ 22/9/1355 در فهرست آثار ملى به ثبت رسیده است.[1]
بقعه این امامزاده بر دامنه کوهى مشرف بر روستاى سرسبز کروگان از دهستان جاسب، در 27 کیلومترى شمال شرقى شهر دلیجان قرار دارد.
بناى قبلى که از آثار سده نخستین اسلامى بود و از سنگ لاشه و ملاط گل و گچ، و از بیرون مدور و برجى شکل و از داخل به صورت هشت ضلعى ساخته شده بود و دهانه آن 7/4 و ارتفاع 6 متر و داراى گنبدى با پوشش کاه گلى و چهار درگاه که تنها درِ شرقى آن باز مىشد، در سال 1372 تخریب، و به جاى آن بناى باشکوهى در 350 متر مساحت ساخته شد که داراى ایوان، گنبد، گلدسته، صحن، در و ضریح است.
بقعه این امامزاده در کنار جاده روستاى کبوران از توابع شهرستان تفرش واقع شده و بسیار مورد توجّه اهالى است.
ساختمان بقعه که در حدود پنجاه سال قبل توسّط خانمى به نام سکینه مهرى مشهور به (پنجم رواق) ساخته شده، شامل یک بناى مدور از خارج و داخل به قطر 5 متر مىباشد. گنبد عرقچینى کوتاهى بر روى بقعه قرار دارد که سطح خارجى آن حلب پوش و با رنگ سبز نقّاشى شده است. بقعه داراى دو درِ ورودى در جنوب و شمال و سه پنجره جهت نورگیرى در دیگر اضلاع است. کف وازاره را با سنگ، فرش و الباقى گچ اندود است.
مشهور به «شاهزاده حمزه»، بقعه این امامزاده در میان روستاى سوارآباد، از دهستان مشک آباد بخش حومه، در 55 کیلومترى شمال غربى شهر اراک واقع شده است.
بناى قبلى که به ابعاد 5×6 متر و از خشت و گل ساخته شده بود، در سال 1374 تخریب شد و به جاى آن بناى کنونى که شامل ایوان، حرم و ضریح است ساخته شد.
به گزارش پایگاه خبری نسیم خنداب:روستای امامزاده دهچال در بخش مرکزی شهرستان خنداب و در منطقه غربی شهر خنداب واقع شده است که دارای یک امام زاده در ابتدای روستا می باشد.
امام زاده شاهور از نوادگان امام موسی ابن جعفر (ع)است که مورد تکریم و احترام خاصی برای اهالی روستا به شمار می رود.
این مقبره در غرب روستاى کهک از دهستان دودهک و از توابع دلیجان واقع شده است.
ساختمان مقبره در درون باغى به نام باغ آقاخان محلاتى و متعلّق به شاه خلیل اللَّه محلاتى، از رهبران فرقه اسماعیلیه است.
این بنا که در دوره صفویّه به وجود آمده و در دوره قاجار مرمّت گشته، از آجر ساخته شده و سقف آن گنبدى کم خیز است که از درون سفیدکارى شده و داراى دو درِ ورودى در غرب و شرق مىباشد. بر سر در ایوان شرقى آن این جمله بر روى کاشى نوشته شده است: «مقبره مطهّره سادات جلیل، جنّت مکان، مولانا شاه نازار و شاه سیّد على، پیشوایان شیعه اسماعیلیه، دنیا به فرمان مبارک مولانا و سیّدنا شاه کریم الحسینى آقاخان چهارم، به وسیله حضرت اجل تیمسار سرتیپ امیر اسعد شاه خلیلى، نماینده وزیر مولانا، در تاریخ پانزدهم تیر ماه سال یک هزار و سیصد و چهل و پنج تعمیر گردید».
این بقعه در روستاى ساروق از بخش مرکزى و در 48 کیلومترى شمال غربى اراک واقع شده و بسیار مورد توجّه اهالى است و یکى از بزرگترین کرامات قرن، در این بقعه به وقوع پیوسته که داستان حافظ قرآن شدن کربلایى کاظم تاکنون بر سرزبانها است.
ساختمان بقعه که از آثار بجا ماندة قرن ششم هجرى است و شامل سه بقعه مجزّا مىباشد، در دورههاى بعد مرمّت شدهاند. این سه بقعه عبارتند از:
روستاى انجدان از دهستان مشک آباد و در 37 کیلومترى جنوب شرقى شهر اراک قرار دارد که در میان آن دو زیارتگاه به نام «شاه غریب و شاه قلندر» وجود دارد و از بناهاى قرن هشتم هجرى است.
ساختمان بقعه شاه قلندر به شکل هشت ضلعی است که برای ساخت گنبد آن پس از بالابردن دیوارها به شانزده ضلعی تبدیل شده و گنبد بر فراز آن احداث گشته است.
روستاى انجدان از دهستان مشک آباد و در 37 کیلومترى جنوب شرقى شهر اراک قرار دارد که در میان آن دو زیارتگاه به نام «شاه غریب و شاه قلندر» وجود دارد و از بناهاى قرن هشتم هجرى است.
این دو بنا، منتسب به پیشوایان فرقه اسماعیلیه است که پس از حمله هلاکوخان مغول و تصرّف قلعه الموت، منطقه انجدان یکى از پناهگاههاى محل استقرار آنها شد.
این بقعه در کوهِ محلّه سادات کرهرود واقع شده و به «تخت سادات» مشهور است.
ساختمان بقعه که از خشت و گل ساخته شده، داراى گنبد کم خیزى است که داخل آن با گچ سفید شده و در زیر قوس گنبد، گوشهسازىهاى ظریفى دیده مىشود. ضریح چوبى بر روى سنگ قبر نصب شده و بقعه مورد توجّه اهالى است. قدمت بنا به زمان قاجاریّه مىرسد. در کتاب علامتهاى ظهور مدفونین در این بقعه را که همه از سادات حسینى افطسىاند چنین نوشته است:
این بقعه در روستاى انجدان از دهستان مشک آباد (دوراخور) و در 36 کیلومترى شمال شرقى شهر اراک واقع شده و به «چهل اختران» نیز مشهور است.
ساختمان بقعه که از آثار دورة صفویّه و قاجاریّه است، از آجر ساخته شده و داراى گنبد عرقچینى است که از خارج پوشش سیمانى و از داخل پوشش گچى دارد. داخل حرم، چهار طاقنماى گچکارى شده به چشم مىخورد. گنبد بنا یک پوشه است و راه پلّهاى در سمت بیرون بنا به بام بقعه هدایت مىشود.
این بقعه در شمال شرق روستاى مرادآباد از دهستان مشهد میقان و در 13 کیلومترى شمال شهر اراک واقع شده است.
ساختمان بقعه، یک بناى آرامگاهى دوازده ضلعى از خارج و داخل است و یک طاقنماى بلند در ورودى طرّاحى شده است. طرح بیرونى بنا به شکل کثیرالاضلاع منتظم و برج مانند است که بر هر ضلع آن طاقنمایى تعبیه شده و بر فراز آنها گنبدى از نوع دوپوش آجرى و شبیه به تخم مرغی وجود دارد. این گنبد از داخل با چهار تیرچوبى مهار شده و رگههاى آجرچینى آن قابل مشاهده است.
این بقعه در جنوب مسجد جامع شهر ساوه و در خیابان ساوجى قرار دارد.
پلان بقعه به شکل چهارگوش مربّعى است که در پى، از سنگ و آجر و در بام از کاهگل استفاده شده و یک گنبد کم خیز عرقچینى در بالاى بقعه است که دو طرف بام آن به صورت پلکانى طرّاحى شده و درِ ورودى آن اکنون به شکل مشبک آجرى مسدود شده است. کف بقعه به اندازة دو پلّکان از زمینهاى اطراف پایینتر واقع شده است.
این بقعه در جنوب مسجد جامع شهر ساوه و در خیابان ساوجى قرار دارد.
پلان بقعه به شکل چهارگوش مربّعى است که در پى، از سنگ و آجر و در بام از کاهگل استفاده شده و یک گنبد کم خیز عرقچینى در بالاى بقعه است که دو طرف بام آن به صورت پلکانى طرّاحى شده و درِ ورودى آن اکنون به شکل مشبک آجرى مسدود شده است. کف بقعه به اندازة دو پلّکان از زمینهاى اطراف پایینتر واقع شده است.
بقعة این امامزاده در جنوب غربى روستاى مرق، پس از جادّه سدّ ساوه، و در 50 کیلومترى جنوب غرب شهر ساوه واقع شده است.
ساختمان بقعه، از یک ایوان ورودى الحاقى و یک فضاى آرامگاهى مربّع شکل ساخته شده است. نماى بقعه، آجرکارى جدید است. روى اتاق مرقد، گنبد عرقچینى آجرى قرار دارد که قبلاً روى آن کاشیکارى فیروزهاى رنگ داشته ولى به دلیل بروز رطوبت به داخل بنا، در سال 1384 هـ . ش پوشش کاشیکارى آن برداشته شده و سپس سطح گنبد سیمان کارى و بعد از آن قیرگونى و سرانجام ایزوگام شده است.
طراح وبلاگ: سید محمد علوی زاده
احمد مرداوی خزرجی
در جواب آقای برهانی دمت گرم عالی جواب دادی